ائمه(ع) ، قبل از آفرینش آسمان و زمین
فیضه بن یزید جعفی می گوید: محضر امام صادق(ع) شرفیاب شدم ، نزد آن حضرت ، بوس بن ابی درس ، ابن ظبیان و قاسم بن عبدالرحمان صیرفی حضور داشتند ، سلام کردم و نشستم ، عرض کردم : ای فرزند رسول خدا(ص) ، برای استفاده از محضرتان خدمتتان رسیدم . حضرت فرمودند : بپرس ، و مختصر کن .(نکته : معلوم هست که در دوران سختِ تقیه بوده) . عرض کردم: پیش از آن که خداوند آسمان برافراشته ، زمین گسترده و نور و تاریکی را بیافریند ، شما کجا بودید؟ امام صادق(ع) فرمودند : ای فیضه ، چرا در همچو زمان و شرایطی چنین سؤالی پرسیدی؟ مگر نمی دانی محبّت ما (از ترس) کتمان می شود ، و دشمنی ما آشکار شده و ما را دشمنانی جنّی است که احادیث ما را به دشمنان انسی ما منتقل می کنند ، و به راستی که دیوارها مانند انسانها گوش دارند . عرض کردم: سؤالی است که از خدمتتان پرسیدم . امام صادق(ع) فرمودند : ای فیضه ، قبل از پانزده هزار سال از آفرینش آدم(ع) ، ما اشباح و موجودات نورانی بودیم که پیرامون عرش الهی به تسبیح خدا مشغول بودیم . هنگامی که خداوند حضرت آدم(ع) را آفرید ، انوار ما را در صلب او قرار داد ، ما پیوسته از صلب پاکی به رحم پاک و مطهّری منتقل می شدیم ، تا این که خداوند متعال حضرت محمّد(ص) را برانگیخت . فنحن عروه اللَّه الوثقی ، من استمسک بنا نجا ، ومن تخلّف عنّا هوی ، لاندخله فی باب ردی ضلاله ولانخرجه من باب هدی ، ونحن رعاه دین اللَّه ، ونحن عتره رسول اللَّه(ص) ، ونحن القبّه الّتی طالت أطنابها واتّسع فناؤها ، من ضوی إلینا نجا إلی الجنّه ، ومن تخلّف عنّا هوی إلی النار . بنابراین ، ما عروه الوثقی و ریسمان محکم خدا هستیم ، هر کس به ما چنگ بزند نجات می یابد و هر که از ما تخلّف کند سقوط خواهد کرد ، (هر کس از ما پیروی کند) او را به راه ضلالت و گمراهی وارد نمی کنیم . و از راه هدایت خارج نمی نماییم . ما حافظان دین خدا هستیم ، ما عترت رسول خدا(ص) هستیم ، ما همان خیمه اسلام هستیم که طناب های آن طولانی و محکم و فضای آن بسیار گسترده است . هر کس زیر لوای ما بیاید راهش به سوی بهشت است ، و هر که از ما تخلّف ورزد به سوی آتش سقوط خواهد کرد . عرض کردم : ستایش سزاوار ذات پاک پروردگار یکتا است ، از معنای فرمایش خدا که می فرماید : (إِنَّ إلَیْنا إیابَهُمْ ، ثُمَّ إنَّ عَلَیْنا حِسابَهُم) (سوره غاشیه ، آیه 25 و 26) ، (به راستی که بازگشت آنان به سوی ماست . به راستی آنگاه حسابشان (نیز) با ماست) ، می پرسم؟ امام صادق(ع) فرمودند: تنزیل این آیه در مورد ماست . عرض کردم: من از تفسیرش می پرسم؟ امام صادق(ع) فرمودند : نعم یا فیضه ، إذا کان یوم القیامه جعل اللَّه حساب شیعتنا علینا ، فما کان بینهم وبین اللَّه استوهبه محمّد(ص) من اللَّه ، وما کان فیما بینهم وبین الناس من المظالم أدّاه محمّد(ص) عنهم ، وما کان فیما بیننا وبینهم وهبناه لهم حتّی یدخلون الجنّه بغیر حساب . آری ، ای فیضه ، هنگامی که روز قیامت برپا می شود ، خداوند حساب شیعیانمان را بر عهده ما می گذارد ، پس آنچه میان آنها و خداست ، حضرت محمّد(ص) از خدا طلب بخشش می کند ، و حقوقی که میان آنها و مردم است ، حضرت محمّد(ص) از طرف آنها ادا می نماید ، و آنچه میان ما و آنهاست ، ما برای شیعیانمان می بخشیم ، تا این که بدون حساب وارد بهشت می شوند .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد2 - بخش امام جعفر بن محمد الصادق(ع) - صفحه 622)
(تفسیر فرات : 552 ح 707)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
آفرینش،آفرینش آسمان،آفرینش زمبن،آفرینش زمین و آسمان،آفرینش آسمان و زمین،قبل از آفرینش،قبل از آفرینش آسمان،قبل از آفرینش زمین،قبل از آفرینش زمین و آسمان،قبل از آفرینش آسمان و زمین،ائمه قبل از آفرینش،ائمه قبل از آفرینش زمین،ائمه قبل از آفرینش آسمان،ائمه قبل از آفرینش زمین و آسمان،ائمه قبل از آفرینش آسمان و زمین