اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
عاقبت و سزای شخصی که با کودکان و پسر بچه ها لواط کرده بود
عمار بن یاسر(ره) می گوید : امیرالمومنین علی(ع) در سکو و جایگاه قضاوت نشسته بود که شخصی بنام (صفوان اکحل) وارد شد وعرض کرد: من یکی از شیعیان شما هستم و گناهانی را مرتکب شده ام ، اکنون می خواهم من را از آنها پاک کنی تا هنگامی که به آخرت منتقل می شوم گناهی به همراه نداشته باشم . امیرالمومنین علی(ع) به او فرمودند : بزرگترین گناه تو چیست؟ او عرض کرد: من با کودکان و پسربچه ها لواط می کنم . امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: کدام یک را بیشتر دوست داری؟ یک ضربت که با ذوالفقار بر تو وارد آورم؟ ، یا دیواری را به روی تو خراب کنم؟ ، و یا تو را درآتش افکنم؟ ، این سزای کسی است که چنین معصیتی را مرتکب شود . او عرض کرد: ای مولای من ، مرا در آتش بسوزان ، تا از آتش آخرت نجات پیدا کنم . امیرالمومنین علی(ع) به عمار فرمودند : هزار دسته از شاخه های نی جمع آوری کن تا فردا آتش را افروخته کنیم و او را در آن آتش بیندازیم ، و به آن شخص فرمودند : برو وصیت های خود را نسبت به آنچه باید بگیری یا بپردازی انجام بده . او رفت و دستور امیرالمومنین علی(ع) را عمل کرد ، اموالش را بین فرزندان خود تقسیم کرد ، و هر کسی حقی بر اوداشت آن را به او رسانید ، سپس در حجره امیرالمومنین علی(ع) که در خانه نوح قسمت شرقی مسجد کوفه است شب را بیتوته کرد . صبح هنگامی که امیرالمومنین علی(ع) نمازش را خواند به عمار فرمودند: در میان کوفه صدا بزن تا مردم از خانه ها خارج شوند و ببینند امیرالمومنین چگونه حکم خدا را اجرا می کند . عده ای گفتند: چگونه علی(ع) می خواهد یکی از شیعیان و دوستان خود را بسوزاند ، او هم اکنون می خواهد این شخص را به آتش بسوزاند و با این کار امامت او باطل می گردد . این مطلب به گوش امیرالمومنین علی(ع) رسید . عمار گوید: امیرالمومنین علی(ع) آن شخص را گرفت و هزار شاخه نی را روی او ریخت و به او سنگ چخماق و گوگرد (وسایل آتش زدن) داد ، و فرمودند : اقدح وأحرق نفسک، فإن کنت من شیعتی ومحبّی وعارفی، فإنّک لاتحترق بالنار ، وإن کنت من المخالفین المکذّبین فالنار تأکل لحمک وتکسر عظمک . خودت ، خودت را با اینها آتش بزن ، اگر از شیعیان و دوستان من باشی و نسبت به من معرفت داشته باشی در آتش نخواهی سوخت ، و اگر از مخالفین و تکذیب کنندگان باشی آتش گوشت تو را از بین می برد و استخوانت را می شکند . آن شخص آتش را برافروخت و همه شاخه های نی آتش گرفتند ، ولی او در زیر آتش ها سالم ماند ، حتی به پیراهن سفیدی که پوشیده بود آتش اثر نکرد ، و دود هم آن را سیاه نکرد . امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: آنهایی که از صراط مستقیم الهی منحرف شدند ، دروغ گفتند و به بیراهه رفتند و دچار گمراهی شدند . سپس امیرالمومنین علی(ع) فرمودند : إنّ شیعتنا منّا وأنا قسیم الجنّه والنار، شهد لی بذلک رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم فی مواطن کثیره . شیعیان ما از ما هستند ، و من تقسیم کننده بهشت و دوزخ هستم ، و رسول الله(ص) در جاهای بسیاری به آن شهادت و گواهی داده است . علیّ حبّه جُنّه ، قسیم النار والجنّه ، وصیّ المصطفی حقّاً ، إمام الإنس والجنّه .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 314)
عمار بن یاسر(ره) می گوید : امیرالمومنین علی(ع) در سکو و جایگاه قضاوت نشسته بود که شخصی بنام (صفوان اکحل) وارد شد وعرض کرد: من یکی از شیعیان شما هستم و گناهانی را مرتکب شده ام ، اکنون می خواهم من را از آنها پاک کنی تا هنگامی که به آخرت منتقل می شوم گناهی به همراه نداشته باشم . امیرالمومنین علی(ع) به او فرمودند : بزرگترین گناه تو چیست؟ او عرض کرد: من با کودکان و پسربچه ها لواط می کنم . امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: کدام یک را بیشتر دوست داری؟ یک ضربت که با ذوالفقار بر تو وارد آورم؟ ، یا دیواری را به روی تو خراب کنم؟ ، و یا تو را درآتش افکنم؟ ، این سزای کسی است که چنین معصیتی را مرتکب شود . او عرض کرد: ای مولای من ، مرا در آتش بسوزان ، تا از آتش آخرت نجات پیدا کنم . امیرالمومنین علی(ع) به عمار فرمودند : هزار دسته از شاخه های نی جمع آوری کن تا فردا آتش را افروخته کنیم و او را در آن آتش بیندازیم ، و به آن شخص فرمودند : برو وصیت های خود را نسبت به آنچه باید بگیری یا بپردازی انجام بده . او رفت و دستور امیرالمومنین علی(ع) را عمل کرد ، اموالش را بین فرزندان خود تقسیم کرد ، و هر کسی حقی بر اوداشت آن را به او رسانید ، سپس در حجره امیرالمومنین علی(ع) که در خانه نوح قسمت شرقی مسجد کوفه است شب را بیتوته کرد . صبح هنگامی که امیرالمومنین علی(ع) نمازش را خواند به عمار فرمودند: در میان کوفه صدا بزن تا مردم از خانه ها خارج شوند و ببینند امیرالمومنین چگونه حکم خدا را اجرا می کند . عده ای گفتند: چگونه علی(ع) می خواهد یکی از شیعیان و دوستان خود را بسوزاند ، او هم اکنون می خواهد این شخص را به آتش بسوزاند و با این کار امامت او باطل می گردد . این مطلب به گوش امیرالمومنین علی(ع) رسید . عمار گوید: امیرالمومنین علی(ع) آن شخص را گرفت و هزار شاخه نی را روی او ریخت و به او سنگ چخماق و گوگرد (وسایل آتش زدن) داد ، و فرمودند : اقدح وأحرق نفسک، فإن کنت من شیعتی ومحبّی وعارفی، فإنّک لاتحترق بالنار ، وإن کنت من المخالفین المکذّبین فالنار تأکل لحمک وتکسر عظمک . خودت ، خودت را با اینها آتش بزن ، اگر از شیعیان و دوستان من باشی و نسبت به من معرفت داشته باشی در آتش نخواهی سوخت ، و اگر از مخالفین و تکذیب کنندگان باشی آتش گوشت تو را از بین می برد و استخوانت را می شکند . آن شخص آتش را برافروخت و همه شاخه های نی آتش گرفتند ، ولی او در زیر آتش ها سالم ماند ، حتی به پیراهن سفیدی که پوشیده بود آتش اثر نکرد ، و دود هم آن را سیاه نکرد . امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: آنهایی که از صراط مستقیم الهی منحرف شدند ، دروغ گفتند و به بیراهه رفتند و دچار گمراهی شدند . سپس امیرالمومنین علی(ع) فرمودند : إنّ شیعتنا منّا وأنا قسیم الجنّه والنار، شهد لی بذلک رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم فی مواطن کثیره . شیعیان ما از ما هستند ، و من تقسیم کننده بهشت و دوزخ هستم ، و رسول الله(ص) در جاهای بسیاری به آن شهادت و گواهی داده است . علیّ حبّه جُنّه ، قسیم النار والجنّه ، وصیّ المصطفی حقّاً ، إمام الإنس والجنّه .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 314)
گناه،گناه کبیره،لواط،پسر بچه،پسر بچه،پسر بچه ها،بچه های پسر،لواط با پسر بچه،لواط با پسر بچه ها،عاقبت لواط،سزای لواط،لواط با کودکان،شخصی که با کودکان لواط کرده،گناه کبیره لواط،سزای شخصی که با کودکان لواط کرده،عاقبت شخصی که با پسر بچه ها لواط کرده