اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
اهل سنت و حدیث (علی مع الحق)
علماى اهل سنت حدیث «علىٌّ مع الحق» را به چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟
حدیث «علىٌّ مع الحق» را جماعتى از علماى اهل سنت در کتاب هاى خود نقل کرده اند که برخى از آنها عبارتند از:
1 ـ خطیب بغدادى به سندش از ابى ثابت مولى ابى ذکر نقل مى کند که فرمود: من بر امّ سلمه وارد شدم، دیدم مشغول گریه است و على(علیه السلام) را یاد مى کند و مى گوید: از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «علىّ مع الحق و الحق مع علىّ لن یفترقا حتى یردا علىّ الحوض»؛ (على با حقّ و حقّ با على است و این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند).(1)
2 ـ هیثمى همین مضمون را به سندش از سعد بن ابى وقاص از امّ سلمه نقل کرده است.(2)
3 ـ ابن قتیبه از محمّد بن ابوبکر نقل مى کند که بر خواهرم عایشه وارد شدم و به او گفتم: آیا از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نشنیدى که مى فرمود: «على مع الحق و الحقّ مع على»، پس چرا بر ضدّ او خروج کرده و با او قتال نمودى؟(3)
4 ـ زمخشرى نقل کرده که ابوثابت اذن گرفت و بر امّ سلمه وارد شد. ام سلمه به او فرمود: مرحبا به تو اى ابوثابت! زمانى که قلب ها به اطراف مختلف پرواز مى کرد قلب تو به سوى چه کسى متمایل شد؟ ابوثابت گفت: به دنبال على(علیه السلام) رفت. ام سلمه فرمود: موفّق شدى. قسم به کسى که جانم به دست او است، به تحقیق از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «على مع الحق و القرآن و القرآن مع على و لن یفترقا حتّى یردا علىّ الحوض».(4)
5 ـ طبرانى و دیگران به سند صحیح از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که در روز غدیرخم فرمود: «اللّهم وال من والاه وعاد من عاداه... و ادر الحق معه حیث دار».(5)
6 ـ حاکم نیشابورى و ترمذى و دیگران به سند صحیح از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که فرمود: «رحم الله علیاً، اللّهم ادر الحقّ معه حیث دار»(6)؛ (خدا رحمت کند على را، بار خدایا حق را بر محور على قرار بده هر کجا که او دور مى زند).
7 ـ فخر رازى در تفسیرش مى گوید: «و امّا این که على بن ابى طالب همیشه جهر به «بسم الله الرحمن الرحیم» داشته، این مطلب به تواتر ثابت شده است، و هر کس در دینش به على بن ابى طالب اقتدا کند به طور حتم هدایت یافته است. و دلیل این مطلب قول پیامبر(صلى الله علیه وآله) است که فرمود: «اللّهمّ ادر الحق معه حیث دار».(7)
8 ـ حافظ گنجى و خطیب خوارزمى از مسند زید نقل کرده اند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) در شأن امام على(علیه السلام) فرمود: «همانا حق با تو است و حق بر زبان و در قلب تو بین دو چشم تو است. و ایمان با گوشت و خون تو مخلوط شده؛ همان گونه که با گوشت و خون من مخلوط شده است».(8)
9 ـ ابویعلى و دیگران با سند از ابوسعید خدرى نقل کرده اند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) اشاره کرده، فرمود: «حقّ با این است، حق با این است».(9)
10 ـ هیثمى به سندش از ام سلمه نقل کرده که فرمود: «على بر حق است، هر کس او را متابعت کند حق را پیروى کرده و هر کس او را رها کند حق را رها کرده است. این عهدى است که قبل از امروز بسته شده است».(10)، (11)
پی نوشت:
(1). تاریخ بغداد، ج 14، ص 321.
(2). مجمع الزوائد، ج 7، ص 236.
(3). الامامة و السیاسة، ج 1، ص 73.
(4). ربیع الابرار، ج 1، ص 828.
(5). المعجم الأوسط، ج 5، ص 455، ح 4877.
(6). مستدرک حاکم، ج 3، ص 135، ح 4629؛ جامع ترمذى، ج 5، ص 592، ح 3724.
(7). التفسیر الکیبر، ج 1، ص 205.
(8). کفایة الطالب، ص 265، باب 62؛ مناقب خوارزمى.
(9). مسند ابى یعلى، ج 2، ص 318، ح 1052؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 35.
(10). مجمع الزوائد، ج 9، ص 134.
(11). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج 2، ص 421.ش اهل سنت و حدیث (علی مع الحق)
علماى اهل سنت حدیث «علىٌّ مع الحق» را به چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟
حدیث «علىٌّ مع الحق» را جماعتى از علماى اهل سنت در کتاب هاى خود نقل کرده اند که برخى از آنها عبارتند از:
1 ـ خطیب بغدادى به سندش از ابى ثابت مولى ابى ذکر نقل مى کند که فرمود: من بر امّ سلمه وارد شدم، دیدم مشغول گریه است و على(علیه السلام) را یاد مى کند و مى گوید: از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «علىّ مع الحق و الحق مع علىّ لن یفترقا حتى یردا علىّ الحوض»؛ (على با حقّ و حقّ با على است و این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند).(1)
2 ـ هیثمى همین مضمون را به سندش از سعد بن ابى وقاص از امّ سلمه نقل کرده است.(2)
3 ـ ابن قتیبه از محمّد بن ابوبکر نقل مى کند که بر خواهرم عایشه وارد شدم و به او گفتم: آیا از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نشنیدى که مى فرمود: «على مع الحق و الحقّ مع على»، پس چرا بر ضدّ او خروج کرده و با او قتال نمودى؟(3)
4 ـ زمخشرى نقل کرده که ابوثابت اذن گرفت و بر امّ سلمه وارد شد. ام سلمه به او فرمود: مرحبا به تو اى ابوثابت! زمانى که قلب ها به اطراف مختلف پرواز مى کرد قلب تو به سوى چه کسى متمایل شد؟ ابوثابت گفت: به دنبال على(علیه السلام) رفت. ام سلمه فرمود: موفّق شدى. قسم به کسى که جانم به دست او است، به تحقیق از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «على مع الحق و القرآن و القرآن مع على و لن یفترقا حتّى یردا علىّ الحوض».(4)
5 ـ طبرانى و دیگران به سند صحیح از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که در روز غدیرخم فرمود: «اللّهم وال من والاه وعاد من عاداه... و ادر الحق معه حیث دار».(5)
6 ـ حاکم نیشابورى و ترمذى و دیگران به سند صحیح از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که فرمود: «رحم الله علیاً، اللّهم ادر الحقّ معه حیث دار»(6)؛ (خدا رحمت کند على را، بار خدایا حق را بر محور على قرار بده هر کجا که او دور مى زند).
7 ـ فخر رازى در تفسیرش مى گوید: «و امّا این که على بن ابى طالب همیشه جهر به «بسم الله الرحمن الرحیم» داشته، این مطلب به تواتر ثابت شده است، و هر کس در دینش به على بن ابى طالب اقتدا کند به طور حتم هدایت یافته است. و دلیل این مطلب قول پیامبر(صلى الله علیه وآله) است که فرمود: «اللّهمّ ادر الحق معه حیث دار».(7)
8 ـ حافظ گنجى و خطیب خوارزمى از مسند زید نقل کرده اند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) در شأن امام على(علیه السلام) فرمود: «همانا حق با تو است و حق بر زبان و در قلب تو بین دو چشم تو است. و ایمان با گوشت و خون تو مخلوط شده؛ همان گونه که با گوشت و خون من مخلوط شده است».(8)
9 ـ ابویعلى و دیگران با سند از ابوسعید خدرى نقل کرده اند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) اشاره کرده، فرمود: «حقّ با این است، حق با این است».(9)
10 ـ هیثمى به سندش از ام سلمه نقل کرده که فرمود: «على بر حق است، هر کس او را متابعت کند حق را پیروى کرده و هر کس او را رها کند حق را رها کرده است. این عهدى است که قبل از امروز بسته شده است».(10)، (11)
پی نوشت:
(1). تاریخ بغداد، ج 14، ص 321.
(2). مجمع الزوائد، ج 7، ص 236.
(3). الامامة و السیاسة، ج 1، ص 73.
(4). ربیع الابرار، ج 1، ص 828.
(5). المعجم الأوسط، ج 5، ص 455، ح 4877.
(6). مستدرک حاکم، ج 3، ص 135، ح 4629؛ جامع ترمذى، ج 5، ص 592، ح 3724.
(7). التفسیر الکیبر، ج 1، ص 205.
(8). کفایة الطالب، ص 265، باب 62؛ مناقب خوارزمى.
(9). مسند ابى یعلى، ج 2، ص 318، ح 1052؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 35.
(10). مجمع الزوائد، ج 9، ص 134.
(11). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج 2، ص 421.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
علماى اهل سنت حدیث «علىٌّ مع الحق» را به چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟
حدیث «علىٌّ مع الحق» را جماعتى از علماى اهل سنت در کتاب هاى خود نقل کرده اند که برخى از آنها عبارتند از:
1 ـ خطیب بغدادى به سندش از ابى ثابت مولى ابى ذکر نقل مى کند که فرمود: من بر امّ سلمه وارد شدم، دیدم مشغول گریه است و على(علیه السلام) را یاد مى کند و مى گوید: از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «علىّ مع الحق و الحق مع علىّ لن یفترقا حتى یردا علىّ الحوض»؛ (على با حقّ و حقّ با على است و این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند).(1)
2 ـ هیثمى همین مضمون را به سندش از سعد بن ابى وقاص از امّ سلمه نقل کرده است.(2)
3 ـ ابن قتیبه از محمّد بن ابوبکر نقل مى کند که بر خواهرم عایشه وارد شدم و به او گفتم: آیا از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نشنیدى که مى فرمود: «على مع الحق و الحقّ مع على»، پس چرا بر ضدّ او خروج کرده و با او قتال نمودى؟(3)
4 ـ زمخشرى نقل کرده که ابوثابت اذن گرفت و بر امّ سلمه وارد شد. ام سلمه به او فرمود: مرحبا به تو اى ابوثابت! زمانى که قلب ها به اطراف مختلف پرواز مى کرد قلب تو به سوى چه کسى متمایل شد؟ ابوثابت گفت: به دنبال على(علیه السلام) رفت. ام سلمه فرمود: موفّق شدى. قسم به کسى که جانم به دست او است، به تحقیق از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «على مع الحق و القرآن و القرآن مع على و لن یفترقا حتّى یردا علىّ الحوض».(4)
5 ـ طبرانى و دیگران به سند صحیح از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که در روز غدیرخم فرمود: «اللّهم وال من والاه وعاد من عاداه... و ادر الحق معه حیث دار».(5)
6 ـ حاکم نیشابورى و ترمذى و دیگران به سند صحیح از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که فرمود: «رحم الله علیاً، اللّهم ادر الحقّ معه حیث دار»(6)؛ (خدا رحمت کند على را، بار خدایا حق را بر محور على قرار بده هر کجا که او دور مى زند).
7 ـ فخر رازى در تفسیرش مى گوید: «و امّا این که على بن ابى طالب همیشه جهر به «بسم الله الرحمن الرحیم» داشته، این مطلب به تواتر ثابت شده است، و هر کس در دینش به على بن ابى طالب اقتدا کند به طور حتم هدایت یافته است. و دلیل این مطلب قول پیامبر(صلى الله علیه وآله) است که فرمود: «اللّهمّ ادر الحق معه حیث دار».(7)
8 ـ حافظ گنجى و خطیب خوارزمى از مسند زید نقل کرده اند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) در شأن امام على(علیه السلام) فرمود: «همانا حق با تو است و حق بر زبان و در قلب تو بین دو چشم تو است. و ایمان با گوشت و خون تو مخلوط شده؛ همان گونه که با گوشت و خون من مخلوط شده است».(8)
9 ـ ابویعلى و دیگران با سند از ابوسعید خدرى نقل کرده اند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) اشاره کرده، فرمود: «حقّ با این است، حق با این است».(9)
10 ـ هیثمى به سندش از ام سلمه نقل کرده که فرمود: «على بر حق است، هر کس او را متابعت کند حق را پیروى کرده و هر کس او را رها کند حق را رها کرده است. این عهدى است که قبل از امروز بسته شده است».(10)، (11)
پی نوشت:
(1). تاریخ بغداد، ج 14، ص 321.
(2). مجمع الزوائد، ج 7، ص 236.
(3). الامامة و السیاسة، ج 1، ص 73.
(4). ربیع الابرار، ج 1، ص 828.
(5). المعجم الأوسط، ج 5، ص 455، ح 4877.
(6). مستدرک حاکم، ج 3، ص 135، ح 4629؛ جامع ترمذى، ج 5، ص 592، ح 3724.
(7). التفسیر الکیبر، ج 1، ص 205.
(8). کفایة الطالب، ص 265، باب 62؛ مناقب خوارزمى.
(9). مسند ابى یعلى، ج 2، ص 318، ح 1052؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 35.
(10). مجمع الزوائد، ج 9، ص 134.
(11). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج 2، ص 421.ش اهل سنت و حدیث (علی مع الحق)
علماى اهل سنت حدیث «علىٌّ مع الحق» را به چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟
حدیث «علىٌّ مع الحق» را جماعتى از علماى اهل سنت در کتاب هاى خود نقل کرده اند که برخى از آنها عبارتند از:
1 ـ خطیب بغدادى به سندش از ابى ثابت مولى ابى ذکر نقل مى کند که فرمود: من بر امّ سلمه وارد شدم، دیدم مشغول گریه است و على(علیه السلام) را یاد مى کند و مى گوید: از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «علىّ مع الحق و الحق مع علىّ لن یفترقا حتى یردا علىّ الحوض»؛ (على با حقّ و حقّ با على است و این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند).(1)
2 ـ هیثمى همین مضمون را به سندش از سعد بن ابى وقاص از امّ سلمه نقل کرده است.(2)
3 ـ ابن قتیبه از محمّد بن ابوبکر نقل مى کند که بر خواهرم عایشه وارد شدم و به او گفتم: آیا از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نشنیدى که مى فرمود: «على مع الحق و الحقّ مع على»، پس چرا بر ضدّ او خروج کرده و با او قتال نمودى؟(3)
4 ـ زمخشرى نقل کرده که ابوثابت اذن گرفت و بر امّ سلمه وارد شد. ام سلمه به او فرمود: مرحبا به تو اى ابوثابت! زمانى که قلب ها به اطراف مختلف پرواز مى کرد قلب تو به سوى چه کسى متمایل شد؟ ابوثابت گفت: به دنبال على(علیه السلام) رفت. ام سلمه فرمود: موفّق شدى. قسم به کسى که جانم به دست او است، به تحقیق از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى فرمود: «على مع الحق و القرآن و القرآن مع على و لن یفترقا حتّى یردا علىّ الحوض».(4)
5 ـ طبرانى و دیگران به سند صحیح از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که در روز غدیرخم فرمود: «اللّهم وال من والاه وعاد من عاداه... و ادر الحق معه حیث دار».(5)
6 ـ حاکم نیشابورى و ترمذى و دیگران به سند صحیح از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند که فرمود: «رحم الله علیاً، اللّهم ادر الحقّ معه حیث دار»(6)؛ (خدا رحمت کند على را، بار خدایا حق را بر محور على قرار بده هر کجا که او دور مى زند).
7 ـ فخر رازى در تفسیرش مى گوید: «و امّا این که على بن ابى طالب همیشه جهر به «بسم الله الرحمن الرحیم» داشته، این مطلب به تواتر ثابت شده است، و هر کس در دینش به على بن ابى طالب اقتدا کند به طور حتم هدایت یافته است. و دلیل این مطلب قول پیامبر(صلى الله علیه وآله) است که فرمود: «اللّهمّ ادر الحق معه حیث دار».(7)
8 ـ حافظ گنجى و خطیب خوارزمى از مسند زید نقل کرده اند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) در شأن امام على(علیه السلام) فرمود: «همانا حق با تو است و حق بر زبان و در قلب تو بین دو چشم تو است. و ایمان با گوشت و خون تو مخلوط شده؛ همان گونه که با گوشت و خون من مخلوط شده است».(8)
9 ـ ابویعلى و دیگران با سند از ابوسعید خدرى نقل کرده اند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) اشاره کرده، فرمود: «حقّ با این است، حق با این است».(9)
10 ـ هیثمى به سندش از ام سلمه نقل کرده که فرمود: «على بر حق است، هر کس او را متابعت کند حق را پیروى کرده و هر کس او را رها کند حق را رها کرده است. این عهدى است که قبل از امروز بسته شده است».(10)، (11)
پی نوشت:
(1). تاریخ بغداد، ج 14، ص 321.
(2). مجمع الزوائد، ج 7، ص 236.
(3). الامامة و السیاسة، ج 1، ص 73.
(4). ربیع الابرار، ج 1، ص 828.
(5). المعجم الأوسط، ج 5، ص 455، ح 4877.
(6). مستدرک حاکم، ج 3، ص 135، ح 4629؛ جامع ترمذى، ج 5، ص 592، ح 3724.
(7). التفسیر الکیبر، ج 1، ص 205.
(8). کفایة الطالب، ص 265، باب 62؛ مناقب خوارزمى.
(9). مسند ابى یعلى، ج 2، ص 318، ح 1052؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 35.
(10). مجمع الزوائد، ج 9، ص 134.
(11). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج 2، ص 421.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
علی مع الحق،حدیث علی مع الحق،علی مع الحق و الحق مع علی،روایت علی مع الحق،اهل سنت و علی مع الحق،سند علی مع الحق،اسناد علی مع الحق،اهل سنت و حدیث علی مع الحق،علی مع الحق در کتب اهل سنت،علی مع الحق در مصادر اهل سنت،علی مع الحق در کتاب های اهل سنت،اهل سنت و حدیث علی مع الحق و الحق مع علی،علی مع الحق و الحق مع علی در کتب اهل سنت،علی مع الحق و الحق مع علی در مصادر اهل سنت،علی مع الحق و الحق مع علی در کتاب های اهل سنت