اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
امیرالمومنین علی(ع) تنها مصداق آیه نجوا (سوره مجادله ، آیه 12)
عمل کننده به آیه صدقه و نجوا چه کسى است؟
غالب مفسران شیعه و اهل سنت نوشته اند: تنها کسى که به آیه نجوا عمل کرد، امیرمؤمنان على(ع) بود؛ چنان که«طبرسى» در روایتى این مطلب را از خود حضرت، نقل مى کند.
در سوره مجادله آیه 12 می خوانیم: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ناجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً ذالِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ »؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که مى خواهید با پیامبر نجوا کنید [و سخنان درگوشى بگویید]، قبل از آن صدقه اى [در راه خدا] بدهید؛ این براى شما بهتر و پاکیزه تر است. و اگر توانایى نداشته باشید، خداوند آمرزنده و مهربان است.)
غالب مفسران شیعه و اهل سنت نوشته اند: تنها کسى که به آیه نجوا عمل کرد امیر مؤمنان على(علیه السلام) بود چنان که «طبرسى» در روایتى از خود حضرت، نقل مى کند، که فرمود: «آیَةٌ مِنْ کِتابِ اللّهِ لَمْ یَعْمَلْ بِها أَحَدٌ قَبْلِى، وَ لایَعْمَلُ بِها أَحَدٌ بَعْدِى کانَ لِى دِینارٌ فَصَرَفْتُهُ بِعَشَرَةِ دَراهِمَ فَکُنْتُ إِذا جِئْتُ إِلَى النَّبِى(صلى الله علیه وآله)تَصَدَّقْتُ بِدِرْهَم»(1)؛ (آیه اى در قرآن است که احدى قبل از من و بعد از من، به آن عمل نکرده و نخواهد کرد، من یک دینار داشتم آن را به ده درهم تبدیل کردم و هر زمان مى خواستم با رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نجوا کنم، درهمى را صدقه مى دادم).
همین مضمون را «شوکانى» از «عبد الرزاق» و «ابن المنذر» و «ابن ابى حاتم» و «ابن مردویه» نقل کرده است.(2)
«فخر رازى» نیز، این حدیث را که تنها کسى که به آیه فوق عمل کرد على(علیه السلام) بود، از جمعى از محدثان از «ابن عباس» نقل کرده است.(3)
در «درّ المنثور» نیز روایات متعددى در ذیل آیات فوق، در همین معنى آمده است.(4)
در تفسیر «روح البیان» از «عبد اللّه، فرزند عمر بن خطاب» نقل مى کند که مى گفت: «کانَ لِعَلِىٍّ(علیه السلام) ثَلاثٌ، لَوْ کانَتْ لِى واحِدَةٌ مِنْهُنَّ کانَتْ أَحَبَّ إِلَىَّ مِنْ حُمُرِ النَّعَمِ: تَزْوِیجُهُ فاطِمَةَ(علیها السلام)، وَ إِعْطائُهُ الرّایَةَ یَوْمَ خَیْبَرَ، وَ آیَةُ النَّجْوى!»(5)؛ (على(علیه السلام) سه فضیلت داشت که اگر یکى از آنها براى من حاصل مى شد، بهتر بود از شتران سرخ موى [این تعبیر در میان عرب براى اشاره به گران بهاترین اموال، به کار برده مى شد، و آن را به صورت ضرب المثل به هنگام بیان بسیار نفیس بودن چیزى، ذکر مى کردند]: نخست تزویج پیامبر(صلى الله علیه وآله) فاطمه(علیها السلام) را به او، و دیگر دادن پرچم به دستش در روز خیبر، و دیگر آیه نجوا).
ثبوت این فضیلت بزرگ، براى على(علیه السلام) در غالب کتب تفسیر و حدیث آمده، و چنان مشهور و معروف است که نیازى به شرح بیشتر نیست.(6)
پی نوشت:
(1). تفسير «طبرى»، جلد 28، صفحه 15.
(2). تفسير «البيان فى تفسير القرآن»، جلد 1، صفحه 375؛ سيّد قطب نيز اين روايت را در «فى ظلال القرآن»، جلد 8، صفحه 21 نقل كرده است.
(3). تفسير «فخر رازى»، جلد 29، صفحه 271.
(4). «درّ المنثور»، جلد 6، صفحه 185.
(5). تفسير «روح البيان»، جلد 9، صفحه 406 (اين حديث را «طبرسى» در «مجمع البيان»، «زمخشرى» در «كشاف»، «قرطبى» در «تفسير جامع» ذيل آيات مورد بحث آورده اند).
(6). گرد آوري از کتاب: تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي، دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و هفتم، ج 23، ص 461.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
عمل کننده به آیه صدقه و نجوا چه کسى است؟
غالب مفسران شیعه و اهل سنت نوشته اند: تنها کسى که به آیه نجوا عمل کرد، امیرمؤمنان على(ع) بود؛ چنان که«طبرسى» در روایتى این مطلب را از خود حضرت، نقل مى کند.
در سوره مجادله آیه 12 می خوانیم: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ناجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً ذالِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ »؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که مى خواهید با پیامبر نجوا کنید [و سخنان درگوشى بگویید]، قبل از آن صدقه اى [در راه خدا] بدهید؛ این براى شما بهتر و پاکیزه تر است. و اگر توانایى نداشته باشید، خداوند آمرزنده و مهربان است.)
غالب مفسران شیعه و اهل سنت نوشته اند: تنها کسى که به آیه نجوا عمل کرد امیر مؤمنان على(علیه السلام) بود چنان که «طبرسى» در روایتى از خود حضرت، نقل مى کند، که فرمود: «آیَةٌ مِنْ کِتابِ اللّهِ لَمْ یَعْمَلْ بِها أَحَدٌ قَبْلِى، وَ لایَعْمَلُ بِها أَحَدٌ بَعْدِى کانَ لِى دِینارٌ فَصَرَفْتُهُ بِعَشَرَةِ دَراهِمَ فَکُنْتُ إِذا جِئْتُ إِلَى النَّبِى(صلى الله علیه وآله)تَصَدَّقْتُ بِدِرْهَم»(1)؛ (آیه اى در قرآن است که احدى قبل از من و بعد از من، به آن عمل نکرده و نخواهد کرد، من یک دینار داشتم آن را به ده درهم تبدیل کردم و هر زمان مى خواستم با رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نجوا کنم، درهمى را صدقه مى دادم).
همین مضمون را «شوکانى» از «عبد الرزاق» و «ابن المنذر» و «ابن ابى حاتم» و «ابن مردویه» نقل کرده است.(2)
«فخر رازى» نیز، این حدیث را که تنها کسى که به آیه فوق عمل کرد على(علیه السلام) بود، از جمعى از محدثان از «ابن عباس» نقل کرده است.(3)
در «درّ المنثور» نیز روایات متعددى در ذیل آیات فوق، در همین معنى آمده است.(4)
در تفسیر «روح البیان» از «عبد اللّه، فرزند عمر بن خطاب» نقل مى کند که مى گفت: «کانَ لِعَلِىٍّ(علیه السلام) ثَلاثٌ، لَوْ کانَتْ لِى واحِدَةٌ مِنْهُنَّ کانَتْ أَحَبَّ إِلَىَّ مِنْ حُمُرِ النَّعَمِ: تَزْوِیجُهُ فاطِمَةَ(علیها السلام)، وَ إِعْطائُهُ الرّایَةَ یَوْمَ خَیْبَرَ، وَ آیَةُ النَّجْوى!»(5)؛ (على(علیه السلام) سه فضیلت داشت که اگر یکى از آنها براى من حاصل مى شد، بهتر بود از شتران سرخ موى [این تعبیر در میان عرب براى اشاره به گران بهاترین اموال، به کار برده مى شد، و آن را به صورت ضرب المثل به هنگام بیان بسیار نفیس بودن چیزى، ذکر مى کردند]: نخست تزویج پیامبر(صلى الله علیه وآله) فاطمه(علیها السلام) را به او، و دیگر دادن پرچم به دستش در روز خیبر، و دیگر آیه نجوا).
ثبوت این فضیلت بزرگ، براى على(علیه السلام) در غالب کتب تفسیر و حدیث آمده، و چنان مشهور و معروف است که نیازى به شرح بیشتر نیست.(6)
پی نوشت:
(1). تفسير «طبرى»، جلد 28، صفحه 15.
(2). تفسير «البيان فى تفسير القرآن»، جلد 1، صفحه 375؛ سيّد قطب نيز اين روايت را در «فى ظلال القرآن»، جلد 8، صفحه 21 نقل كرده است.
(3). تفسير «فخر رازى»، جلد 29، صفحه 271.
(4). «درّ المنثور»، جلد 6، صفحه 185.
(5). تفسير «روح البيان»، جلد 9، صفحه 406 (اين حديث را «طبرسى» در «مجمع البيان»، «زمخشرى» در «كشاف»، «قرطبى» در «تفسير جامع» ذيل آيات مورد بحث آورده اند).
(6). گرد آوري از کتاب: تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي، دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و هفتم، ج 23، ص 461.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
نجوا،آیه نجوا،آیه 12 مجادله،آیه 12 سوره مجادله،مجادله آیه 12،سوره مجادله آیه 12،مصداق آیه نجوا،امیرالمومنین در آیه نجوا،امیرالمومنین علی در آیه نجوا،امیرالمومنین مصداق آیه نجوا،امیرالمومنین در سوره مجادله،امیرالمومنین در آیه 12 مجادله،امیرالمومنین در آیه 12 سوره مجادله،امیرالمومنین علی مصداق آیه نجوا،امیرالمومنین تنها مصداق آیه نجوا،امیرالمومنین علی تنها مصداق آیه نجوا،امیرالمومنین علی در سوره مجادله،امیرالمومنین علی در آیه 12 مجادله،امیرالمومنین علی در آیه 12 سوره مجادله