اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
فضائل امیرالمومنین علی(ع) در بیان ام سلمه ، همسر پیامبر(ص)
روایات زیادى در مورد فضائل امیرالمومنین على(علیه السلام) در کتب معتبر اهل تسنن به نقل از امّ سلمه موجود است که در ذیل به 3 تا از آن ها اشاره مى شود:
1) المعجم الکبیر عن امّ سلمه: «کانَ عَلِىٌّ عَلَى الحَقِّ؛ مَنِ اتَّبَعَهُ اتَّبَعَ الحَقَّ، ومَن تَرَکَهُ تَرَکَ الحَقَّ، عَهداً مَعهوداً قَبْلَ یَوْمِهِ هذا»؛ (على(علیه السلام) بر حق بود. کسى که از او پیروى کرده، از حق پیروى کرده است، و آن که او را رها کرده، حق را رها کرده است. پیمانى است که پیش از این بوده است).(1)
2) المستدرک على الصحیحین به نقل از أبى موسى از امّ سلمه: سوگند به آن کسى که به او سوگند مى خورم، هر آینه، على(علیه السلام) آخرین کس در وداع با پیامبرخدا(صلى الله علیه وآله) بود. صبحگاهان با پیامبرخدا(صلى الله علیه وآله) دیدار کردیم و او مدام مى فرمود:«على آمد؟ على آمد؟». فاطمه(علیها السلام) گفت: گویا او را دنبال کارى فرستاده اى.
(امّ سلمه گفت:) بعداً آمد و دانستیم که پیامبر(صلى الله علیه وآله) با او کارى دارد. ما از اتاق، خارج شدیم و نزدیک در نشستیم و من، نزدیک ترینِ جمع به در بودم. پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) به طرف وى خم شد و به راز گفتن و درِ گوشى سخن گفتن (با او) پرداخت. پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) همان روز در گذشت. بنابر این، على(علیه السلام) نزدیک ترین (و آخرین) کس در وداع با پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود.(2)
3) تاریخ دمشق یه نقل از زید بن أرقم: وارد خانه اُمّ سلمه، همسر پیامبر(صلى الله علیه وآله) شدم. گفت: از کجایى؟
گفتم: از کوفه.
گفت: از کسانى هستى که در بینشان پیامبرخدا(صلى الله علیه وآله) دشنام داده مى شود؟
گفتم: نه، به خدا سوگند، مادر! من نشنیدم کسى پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) را دشنام دهد.
گفت: چرا(وجود دارند). به خدا سوگند، آنان مى گویند که خدا، على(علیه السلام) و دوستدارانش را چنین کند! و سوگند به خدا که پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله)، على(علیه السلام) را دوست مى داشت.(3)، (4)
پی نوشت:
(1). المعجم الکبیر، ج 23، ص 330، ح 758 و ص 396، ح 946؛ کشف الغمّة، ج 1، ص 146.
(2). المستدرک على الصحیحین، ج 3، ص 149، ح 4671؛ مسند ابن حنبل، ج 10، ص 190، ح 26627؛ المصنّف لابن أبى شیبة، ج 7، ص 494، ح 3؛ مسند أبى یعلى، ج 6، ص 257، ح 6898؛ خصائص امیرالمؤمنین للنسائى، ص 283، ح 154؛ تاریخ دمشق، ج 42، ص 394، ح 9008، و ص 395؛ المناقب للکوفى، ج1، ص 456؛ المعجم الکبیر، ج 23، ص 375، ح 887.
(3). تاریخ دمشق، ج 42، ص 265؛ المعجم الاوسط، ج 1، ص 111، ح 344؛ المصنّف لابن ابى شیبة، ج 7، ص 503، ح 50.
(4). گردآوری از کتاب: دانش نامه امیرالمومنین(ع)، محمد محمدی ری شهری، ناشر: دارالحدیث، چاپ اول، ج8، ص 459.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
روایات زیادى در مورد فضائل امیرالمومنین على(علیه السلام) در کتب معتبر اهل تسنن به نقل از امّ سلمه موجود است که در ذیل به 3 تا از آن ها اشاره مى شود:
1) المعجم الکبیر عن امّ سلمه: «کانَ عَلِىٌّ عَلَى الحَقِّ؛ مَنِ اتَّبَعَهُ اتَّبَعَ الحَقَّ، ومَن تَرَکَهُ تَرَکَ الحَقَّ، عَهداً مَعهوداً قَبْلَ یَوْمِهِ هذا»؛ (على(علیه السلام) بر حق بود. کسى که از او پیروى کرده، از حق پیروى کرده است، و آن که او را رها کرده، حق را رها کرده است. پیمانى است که پیش از این بوده است).(1)
2) المستدرک على الصحیحین به نقل از أبى موسى از امّ سلمه: سوگند به آن کسى که به او سوگند مى خورم، هر آینه، على(علیه السلام) آخرین کس در وداع با پیامبرخدا(صلى الله علیه وآله) بود. صبحگاهان با پیامبرخدا(صلى الله علیه وآله) دیدار کردیم و او مدام مى فرمود:«على آمد؟ على آمد؟». فاطمه(علیها السلام) گفت: گویا او را دنبال کارى فرستاده اى.
(امّ سلمه گفت:) بعداً آمد و دانستیم که پیامبر(صلى الله علیه وآله) با او کارى دارد. ما از اتاق، خارج شدیم و نزدیک در نشستیم و من، نزدیک ترینِ جمع به در بودم. پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) به طرف وى خم شد و به راز گفتن و درِ گوشى سخن گفتن (با او) پرداخت. پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) همان روز در گذشت. بنابر این، على(علیه السلام) نزدیک ترین (و آخرین) کس در وداع با پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود.(2)
3) تاریخ دمشق یه نقل از زید بن أرقم: وارد خانه اُمّ سلمه، همسر پیامبر(صلى الله علیه وآله) شدم. گفت: از کجایى؟
گفتم: از کوفه.
گفت: از کسانى هستى که در بینشان پیامبرخدا(صلى الله علیه وآله) دشنام داده مى شود؟
گفتم: نه، به خدا سوگند، مادر! من نشنیدم کسى پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) را دشنام دهد.
گفت: چرا(وجود دارند). به خدا سوگند، آنان مى گویند که خدا، على(علیه السلام) و دوستدارانش را چنین کند! و سوگند به خدا که پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله)، على(علیه السلام) را دوست مى داشت.(3)، (4)
پی نوشت:
(1). المعجم الکبیر، ج 23، ص 330، ح 758 و ص 396، ح 946؛ کشف الغمّة، ج 1، ص 146.
(2). المستدرک على الصحیحین، ج 3، ص 149، ح 4671؛ مسند ابن حنبل، ج 10، ص 190، ح 26627؛ المصنّف لابن أبى شیبة، ج 7، ص 494، ح 3؛ مسند أبى یعلى، ج 6، ص 257، ح 6898؛ خصائص امیرالمؤمنین للنسائى، ص 283، ح 154؛ تاریخ دمشق، ج 42، ص 394، ح 9008، و ص 395؛ المناقب للکوفى، ج1، ص 456؛ المعجم الکبیر، ج 23، ص 375، ح 887.
(3). تاریخ دمشق، ج 42، ص 265؛ المعجم الاوسط، ج 1، ص 111، ح 344؛ المصنّف لابن ابى شیبة، ج 7، ص 503، ح 50.
(4). گردآوری از کتاب: دانش نامه امیرالمومنین(ع)، محمد محمدی ری شهری، ناشر: دارالحدیث، چاپ اول، ج8، ص 459.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
ام سلمه،ام سلمه همسر پیامبر،همسر پیامبر ام سلمه،امیرالمومنین در بیان ام سلمه،ام سلمه و امیرالمومنین،امیرالمومنین و ام سلمه،امام علی در بیان ام سلمه،فضایل علی در بیان ام سلمه،فضایل امام علی در بیان ام سلمه،فضایل امیرالمومنین در بیان ام سلمه،ام سلمه و فضائل امیرالمومنین علی،فضائل امیرالمومنین علی در بیان ام سلمه،فضائل امام علی در بیان ام سلمه همسر پیامبر،فضائل امیرالمومنین علی در بیان ام سلمه همسر پیامبر(ص)