فضيلت كربلاء و زيارت امام حسين(ع)

1) امام صادق(ع) به شخصی فرمودند : فلانى به زيارت قبر امام حسین(ع) میروى؟ آن شخص گفت: بلى من هر سه سال يا دو سال يك مرتبه به زيارت امام حسین(ع) میروم. امام صادق(ع) در حالى كه صورتشان زرد شده بود فرمودند: به خدائى كه معبودى غير از او نيست ، اگر او را زيارت كنى برتر است براى تو از آنچه در آن هستى ، آن شخص عرض كرد: فدايت شوم آيا تمام اين فضل براى من هست؟ امام صادق(ع) فرمودند: بلى به خدا سوگند ، اگر من فضيلت زيارت امام حسین(ع) و فضيلت قبرش را براى شما باز گو كنم ، به طورى كلّى حجّ را ترك كرده و احدى از شما ديگر به حج نمیرود ، واى بر تو آيا نمیدانى خداوند متعال بواسطه فضيلت قبر امام حسین(ع) ، كربلا را حرم امن و مبارك قرار داد ، پيش از آنكه مكّه را حرم امن نمايد؟ ابن ابى اليعفور میگويد: محضر امام صادق(ع) عرضه داشتم: خداوند متعال حج و زيارت بيت اللَّه را بر مردم واجب كرده ولى زيارت قبر امام حسين(ع) را بر مردم واجب نكرده است ، پس چطور شما چنين می فرمائيد؟ امام صادق(ع) فرمودند: اگر چه همين طور است ، ولى در عين حال خداوند متعال فضيلت زيارت امام حسین(ع) را اين گونه قرار داده است. مگر نشنيده اى كلام اميرالمؤمنين علی(ع) را كه فرمودند: كف پا سزاوارتر است به مسح نمودن از ظاهر و روى پا ، ولى در عين حال حق تعالى مسح روى پا را بر بندگان واجب كرده است؟! و نيز مگر نمیدانى اگر حق تعالى موقف (محلّ محرم شدن) به خاطر شرافتى كه در حرم هست افضل و برتر بود ولى خداوند متعال آن را در غير حرم قرار داده است.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه811)

...............

2) امام صادق(ع) فرمودند : زمين كعبه در مقام مفاخرت گفت : كدام زمين مثل من است ، و حال آنكه خداوند خانه اش را بر پشت من بنا كرده و مردم از هر راه دورى متوجه من میشوند ، و حرم خدا و مأمن قرار داده شده ام؟!! خداوند متعال به سويش وحى كرد و فرمود: بس كن و آرام بگير، به عزّت و جلال خودم قسم آنچه را كه تو براى خود فضيلت میدانى در قياس با فضيلتى كه به زمين كربلاء اعطاء نموده ام همچون‏ قطره اى است نسبت به آب دريا كه سوزنى را در آن فرو برند و آن قطره را با خود بر دارد ، و اساسا اگر خاك كربلاء نبود اين فضيلت براى تو نبود و نيز اگر نبود آنچه كه اين خاك آن را در بر دارد تو را نمی آفريدم و بيتى را كه تو به آن افتخار میكنى خلق نمیكردم بنا بر اين آرام بگير و ساكت باش و متواضع و خوار و نرم باش و نسبت به زمين كربلا استنكاف و استكبار و طغيانى از خود نشان مده و الّا تو را فرو برده و در آتش جهنّم قرارت میدهم.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه813)

...............

3) امام باقر(ع) فرمودند : خداوند تبارك و تعالى بيست و چهار هزار سال پيش از خلقت كعبه ، زمين كربلاء را آفريد و آن را مقدس و مبارك قرار داد ، و پيوسته قبل از خلقت مخلوقات مقدس و مبارك بود تا آن را برترين زمين در بهشت نمود و برترين منزل و مسكنى قرارش داد كه اولياء و دوستانش در بهشت در آن سكنا می گزينند.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه814)

...............

4) امام سجاد(ع) فرمودند : خداوند متعال بيست و چهار هزار سال قبل از اينكه زمين كعبه را خلق كند و آن را حرم قرار دهد ، زمين كربلاء را آفريد و آن را حرم امن و مبارك گرداند ، و هر گاه حق تعالى بخواهد كره زمين را لرزانده و حركتش دهد (شايد كنايه از قيامت باشد) زمين كربلاء را همراه تربتش در حالى كه نورانى و شفّاف هست بالا برده و آن را در برترين باغ‏هاى بهشت قرار داده و بهترين مسكن در آنجا میگردانش و ساكن نمیشود در آن مگر انبياء و مرسلين (يا بجاى اين فقره فرمودند: و ساكن نمیشود در آن مگر رسولان اولو العزم) اين زمين بين باغ‏هاى بهشت میدرخشد همان طورى كه ستاره درخشنده بين ستارگان نورفشانى مینمايد، نور اين زمين چشم‏هاى اهل بهشت را تار میكند و با صدائى بلند میگويد: من زمين مقدّس و طيّب و پاكيزه و مباركى هستم كه سيد الشهداء(ع) و سرور جوانان اهل بهشت را در خود دارم.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه815)

...............

5) امام باقر(ع) فرمودند : غاضريه (کربلا) مكانى است كه خداوند متعال در آنجا با موسى بن عمران(ع) تكلّم نمود و با حضرت نوح(ع) مناجات كرد ، اين زمين كريم ترين و شریف ترين بقاع روى زمين بوده ، و اگر اين معنا نبود هرگز خداوند متعال اولياء و انبيائش را در آن به وديعه نمی گذارد ، پس بر شما است كه قبور ما را در غاضريه (کربلا) زيارت كنيد .

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه817)

...............

6) اميرالمومنين علی(ع) فرمودند که رسول خدا(ص) فرمودند: فرزندم در زمينى دفن میشود كه به آن (كربلاء) میگويند ، كربلاء بقعه و مكانى است كه در آن قبة الاسلام (مراد بصره است) بوده و اين همان مكانى است كه حق تعالى در طوفان نوح(ع) مؤمنينى را كه به آن حضرت ايمان داشتند همراه، آن جناب نجات داد و از آن مهلكه رهانيد.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه817)

...............

7) امام باقر(ع) فرمودند : كسى كه شب عرفه در كربلاء بيتوته كرده و آن شب را به عبادت بپادارد تا وقتى كه مراجعت كند خداوند منّان او را از شرّ آن سال حفظ می نمايد .

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه818)

...............

8) امام صادق(ع) فرمودند : خداوند تبارك و تعالى برخى از زمين ، و آب ها را بر بعضى ديگر تفضيل و برترى داد ، پاره اى تفاخر و تكبّر نموده و تعدادى از آنها ستم و تعدى نمودند از اين رو آب و زمين نماند مگر آنكه مورد عقاب الهى قرار گرفت زيرا تواضع و فروتنى در مقابل خدا را ترك كردند حتّى خداوند متعال مشركين را بر كعبه مسلّط كرد و به زمزم آبى شور وارد نمود تا طعمش فاسد گرديد. ولى زمين كربلاء و آب فرات اولين زمين و اولين آبى هستند كه خداوند متعال مقدّس و پاكيزه‏شان نمود و بركت به آنها داد و سپس به آن زمين فرمود: سخن گو به آنچه خدا تو را به آن فضيلت داده مگر نبوده كه زمين‏ها و آب ها بعضى بر برخى ديگر تفاخر و تكبّر نمودند؟! زمين كربلاء عرضه داشت: من زمين خدا بوده كه من را مقدّس و مبارك آفريد، شفاء را در تربت و آب من قرار داد، هيچ فخرى نكرده بلكه در مقابل آن كس كه اين فضيلت را به من داده فروتن و ذليل میباشم، چنانچه بر زمين‏هاى دون خود نيز فخر نمیكنم بلكه خدا را شكر و سپاس میكنم پس خداوند متعال بواسطه امام حسين(ع) و اصحابش آن سرزمين را مورد اكرام قرار داد و در تواضع و فروتنى و شكرش افزود ، امام صادق(ع) فرمودند: كسى كه براى خدا تواضع و فروتنى كند حق تعالى او را بلند كند و كسى كه تكبّر نمايد وى را پست و ذليل خواهد نمود.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه823)

...............

9) امام صادق(ع) فرمودند : كربلاء را زيارت كنيد و آن را ترك نكنيد ، زيرا اين سرزمين بهترين فرزندان آدم(ع) را در خود گرفته ، بدانيد و آگاه باشيد هزار سال قبل از اينكه جدّم امام حسين(ع) در آن ساكن گردد ، فرشتگان اين سرزمين را زيارت كرده اند و شبى منقضى نمی شود مگر آنكه جبرئيل(ع) و ميكائيل(ع) اين مكان را زيارت می كنند ، بنابراين سعى كن اين مكان از تو فوت نشود و از دستت نرود.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه818)

...............

10) امام صادق(ع) فرمودند : وقتى اميرالمؤمنين علی(ع) در بين گروهى از اصحابشان به كربلاء عبور نمودند ، چشمهاى مباركشان غرق در اشك شد و سخت گريستند ، سپس فرمودند: اينجا محل خواباندن مركب هايشان بوده ، و اينجا محل گذاردن اثاثشان می باشد و اينجا خون هايشان می ريزد ، سپس به زمين خطاب كرده و فرمودند: خوشا به حالت اى زمين كه بر روى تو خون هاى دوستان خدا می ريزد.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه819)

...............

11) امام صادق(ع) فرمودند : امير المؤمنين على(ع) با جماعتى از مردم از شهر خارج شده تا به يك يا دو ميلى كربلاء و به محل افتادن شهداء رسيدند ، سپس فرمودند: در اين مكان دويست پيغمبر و دويست وصى پيغمبر و دويست سبط پيغمبر قبض روح شده كه تمام آنها شهيد هستند ، پس از اين كلام پاى مبارك از ركاب بيرون آورده و در حالى كه روى قاطر بودند آن مكان را طواف كرده و در حين طواف می فرمودند: محل خواباندن مركبها، و محل افتادن شهداء، شهداء قبل از ايشان بر آنها سبقت نگرفته اند و كسانى هم كه بعد از آنها خواهند آمد به ايشان ملحق نخواهند شد.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه820)