اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
حد و مرز و اندازه دوستی و دشمنی در کلام رسول الله(ص)
امام حسن عسکری(ع) فرمودند: روزی رسول الله(ص) به بعضی از اصحاب خود فرمودند : یا عبداللَّه أحبب فی اللَّه ، وأبغض فی اللَّه ، ووال فی اللَّه ، وعاد فی اللَّه ، فإنّه لاتنال ولایه اللَّه إلّا بذلک ، ولایجدرجل طعم الإیمان وإن کثرت صلاته وصیامه حتّی یکون کذلک . ای بنده خدا ، در راه خدا دوستی کن ، و در راه خدا دشمنی کن ، علاقه ات و ارتباطت در راه خدا باشد ، ترک رابطه و عداوتت در راه خدا باشد ، که از ولایت پروردگار جز از این راه و این عمل بهره مند نمی شوی . و هیچکس طعم ایمان را نمی چشد گر چه نماز و روزه اش زیاد باشد تا اینگونه باشد . ولی امروز دوستی های مردم و روابطی که باهم دارند بر محور دنیا است ، به خاطر دنیا دوستی می کنند و به خاطر دنیا با هم دشمنی می نمایند ، و این عمل به آنها هیچ سودی نمی بخشد . شخصی به رسول الله(ص) عرض کردم : ای رسول خدا(ص) ، چگونه می شود بفهمم که من در راه خدا دوستی و دشمنی کرده ام؟ و دوست خدا کیست تا او را دوست بدارم؟ ، و دشمن خدا چه کسی است تا با او دشمنی کنم؟ رسول الله(ص) اشاره به امیرالمومنین علی(ع) کردند و فرمودند : ولیّ هذا ولیّ اللَّه فواله ، وعدوّ هذا عدوّ اللَّه فعاده ، ووال ولیّ هذا ولو أنّه قاتل أبیک وولدک ، وعاد عدوّه ولوأنّه أبوک وولدک . دوست علی(ع) دوست خداست ، او را دوست بدار ، و دشمن علی(ع) دشمن خداست با او دشمن باش ، دوست علی(ع) را دوست داشته باش ، گر چه قاتل پدر یا فرزندت باشد ، و با دشمن علی(ع) دشمنی کن ، گر چه پدر یا فرزندت باشد .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 279)
امام حسن عسکری(ع) فرمودند: روزی رسول الله(ص) به بعضی از اصحاب خود فرمودند : یا عبداللَّه أحبب فی اللَّه ، وأبغض فی اللَّه ، ووال فی اللَّه ، وعاد فی اللَّه ، فإنّه لاتنال ولایه اللَّه إلّا بذلک ، ولایجدرجل طعم الإیمان وإن کثرت صلاته وصیامه حتّی یکون کذلک . ای بنده خدا ، در راه خدا دوستی کن ، و در راه خدا دشمنی کن ، علاقه ات و ارتباطت در راه خدا باشد ، ترک رابطه و عداوتت در راه خدا باشد ، که از ولایت پروردگار جز از این راه و این عمل بهره مند نمی شوی . و هیچکس طعم ایمان را نمی چشد گر چه نماز و روزه اش زیاد باشد تا اینگونه باشد . ولی امروز دوستی های مردم و روابطی که باهم دارند بر محور دنیا است ، به خاطر دنیا دوستی می کنند و به خاطر دنیا با هم دشمنی می نمایند ، و این عمل به آنها هیچ سودی نمی بخشد . شخصی به رسول الله(ص) عرض کردم : ای رسول خدا(ص) ، چگونه می شود بفهمم که من در راه خدا دوستی و دشمنی کرده ام؟ و دوست خدا کیست تا او را دوست بدارم؟ ، و دشمن خدا چه کسی است تا با او دشمنی کنم؟ رسول الله(ص) اشاره به امیرالمومنین علی(ع) کردند و فرمودند : ولیّ هذا ولیّ اللَّه فواله ، وعدوّ هذا عدوّ اللَّه فعاده ، ووال ولیّ هذا ولو أنّه قاتل أبیک وولدک ، وعاد عدوّه ولوأنّه أبوک وولدک . دوست علی(ع) دوست خداست ، او را دوست بدار ، و دشمن علی(ع) دشمن خداست با او دشمن باش ، دوست علی(ع) را دوست داشته باش ، گر چه قاتل پدر یا فرزندت باشد ، و با دشمن علی(ع) دشمنی کن ، گر چه پدر یا فرزندت باشد .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 279)
دوستی و دشمنی،دشمنی و دوستی،دوستی و دشمنی در کلام رسول الله،حد دوستی،مرز دوستی،اندازه دوستی،حد دشمنی،مرز دشمنی،اندازه دشمنی،حد دوستی و دشمنی،مرز دوستی و دشمنی،اندازه دوستی و دشمنی،دشمنی در کلام رسول الله،دوستی در کلام رسول الله(ص)