اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
حدیث (رد الشمس) ، در بیان علمای اهل سنت
علماى اهل سنت ، حدیث (ردّ شمس) را با چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟
حدیث «ردّ شمس» را جماعتى از علماى اهل سنت نقل کرده اند که برخى از آنها عبارتند از :
1 ـ طحاوى به سندش از اسماء بنت عمیس نقل مى کند که گفت: پیامبر(صلى الله علیه وآله) نماز ظهر را در صهباء به جاى آورد، آن گاه على(علیه السلام) را به دنبال کارى فرستاد. حضرت على(علیه السلام) برگشت در حالى که پیامبر نماز عصر را به جاى آورده بود. پیامبر(صلى الله علیه وآله)سرش را در دامان على(علیه السلام) گذارد و آن را حرکت نداد تا خورشید غروب کرد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) عرض کرد: «اللّهم انّ عبدک علیاً احتبس بنفسه على نبیّک فردّ علیه شرقها»; (بار خدایا! این بنده تو على است خودش را به خاطر پیامبرت محبوس ساخته است، پس پرتو خورشید را بر او بازگردان.)
اسما مى گوید: خورشید بار دیگر طلوع کرد تا آن که بر کوه ها و بر زمین قرار گرفت. آن گاه على(علیه السلام) بلند شد و وضو گرفت و نماز عصر را به جاى آورد و بعد خورشید غروب کرد. و این واقعه در صهباء اتفاق افتاد.(1)
آن گاه ابوجعفر مى گوید: «کلّ هذه الاحادیث من علامات النبوة. وقد حکى على بن عبدالرحمن بن المغیرة، عن احمد بن صالح انّه کان یقول: لاینبغى لمن کان سبیله العلم التخلف عن حفظ حدیث اسماء الّذی روى لنا عنها; لأنّه من اجلّ علامات النبوة»(2)؛ (تمام این احادیث از نشانه هاى نبوت به حساب مى آید. آن گاه از احمد بن صالح نقل کرده که مى گفت: سزاوار نیست بر کسى که به دنبال علم است از حفظ حدیث اسماء تخلّف نماید; زیرا از عالى ترین نشانه هاى نبوت به حساب مى آید).
2 ـ سیوطى به سندش از ابوهریره نقل کرده که گفت: «نام رسول الله ورأسه فی حجر علىّ، ولم یکن صلّى العصر حتى غربت الشمس، فلمّا قام النبىّ(صلى الله علیه وآله) دعا له فردّت علیه الشمس حتى صلّى ثمّ غابت ثانیة»؛(3) (رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که سرش در دامان على(علیه السلام) بود خوابید و على(علیه السلام) نماز عصر را به جا نیاورده بود تا این که خورشید غروب کرد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) که بلند شد بر او دعا کرد و خورشید بازگشت و على(علیه السلام) نماز به جاى آورد و دوباره غروب نمود).
3 ـ و نیز به سندش از جابر نقل کرده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به خورشید امر کرد، پس ساعتى از روز به تأخیر افتاد.(4)، (5)
پی نوشت:
(1). مشکل الآثار، ج 2، ص 9و11و12.
(2). مشکل الآثار، ج 2، ص 9و11و12.
(3). الخصائص الکبرى، ج 2، ص 324.
(4). الخصائص الکبرى، ج 2، ص 325.
(5). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج 2، ص 478.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
علماى اهل سنت ، حدیث (ردّ شمس) را با چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟
حدیث «ردّ شمس» را جماعتى از علماى اهل سنت نقل کرده اند که برخى از آنها عبارتند از :
1 ـ طحاوى به سندش از اسماء بنت عمیس نقل مى کند که گفت: پیامبر(صلى الله علیه وآله) نماز ظهر را در صهباء به جاى آورد، آن گاه على(علیه السلام) را به دنبال کارى فرستاد. حضرت على(علیه السلام) برگشت در حالى که پیامبر نماز عصر را به جاى آورده بود. پیامبر(صلى الله علیه وآله)سرش را در دامان على(علیه السلام) گذارد و آن را حرکت نداد تا خورشید غروب کرد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) عرض کرد: «اللّهم انّ عبدک علیاً احتبس بنفسه على نبیّک فردّ علیه شرقها»; (بار خدایا! این بنده تو على است خودش را به خاطر پیامبرت محبوس ساخته است، پس پرتو خورشید را بر او بازگردان.)
اسما مى گوید: خورشید بار دیگر طلوع کرد تا آن که بر کوه ها و بر زمین قرار گرفت. آن گاه على(علیه السلام) بلند شد و وضو گرفت و نماز عصر را به جاى آورد و بعد خورشید غروب کرد. و این واقعه در صهباء اتفاق افتاد.(1)
آن گاه ابوجعفر مى گوید: «کلّ هذه الاحادیث من علامات النبوة. وقد حکى على بن عبدالرحمن بن المغیرة، عن احمد بن صالح انّه کان یقول: لاینبغى لمن کان سبیله العلم التخلف عن حفظ حدیث اسماء الّذی روى لنا عنها; لأنّه من اجلّ علامات النبوة»(2)؛ (تمام این احادیث از نشانه هاى نبوت به حساب مى آید. آن گاه از احمد بن صالح نقل کرده که مى گفت: سزاوار نیست بر کسى که به دنبال علم است از حفظ حدیث اسماء تخلّف نماید; زیرا از عالى ترین نشانه هاى نبوت به حساب مى آید).
2 ـ سیوطى به سندش از ابوهریره نقل کرده که گفت: «نام رسول الله ورأسه فی حجر علىّ، ولم یکن صلّى العصر حتى غربت الشمس، فلمّا قام النبىّ(صلى الله علیه وآله) دعا له فردّت علیه الشمس حتى صلّى ثمّ غابت ثانیة»؛(3) (رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در حالى که سرش در دامان على(علیه السلام) بود خوابید و على(علیه السلام) نماز عصر را به جا نیاورده بود تا این که خورشید غروب کرد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) که بلند شد بر او دعا کرد و خورشید بازگشت و على(علیه السلام) نماز به جاى آورد و دوباره غروب نمود).
3 ـ و نیز به سندش از جابر نقل کرده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به خورشید امر کرد، پس ساعتى از روز به تأخیر افتاد.(4)، (5)
پی نوشت:
(1). مشکل الآثار، ج 2، ص 9و11و12.
(2). مشکل الآثار، ج 2، ص 9و11و12.
(3). الخصائص الکبرى، ج 2، ص 324.
(4). الخصائص الکبرى، ج 2، ص 325.
(5). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج 2، ص 478.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
رد الشمس،حدیث رد الشمس،علمای اهل سنت،علمای اهل سنت و حدیث رد الشمس،رد الشمس در بیان علمای اهل سنت،حدیث رد الشمس در بیان اهل خلاف،حدیث رد الشمس در کتب اهل سنت،حدیث رد الشمس در کتاب های اهل سنت،حدیث رد الشمس در بیان علمای عامه،در مورد رد الشمس،در مورد حدیث رد الشمس،موضوع حدیث رد الشمس،پیرامون حدیث رد الشمس