حسن و حسین ، از نام های اهل بهشت

آیا نام حسنین(علیهما السلام) سابقه ای در بین اعراب آن زمان داشته است؟

به دستور رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نام حسنین(علیهما السلام) برای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) برگزیده شد، که به گفته برخى از مورّخان: «مردم آن محیط پیش از آن با نام حسن و حسین آشنا نبودند تا فرزندان خود را به این دو اسم نامگذارى کنند و این دو نام از جانب خداوند بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) وحى شد، تا آن حضرت بر فرزندان على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) این نام ها را بنهد».(1)
جلال الدّین سیوطى (از علماى معروف اهل سنّت در قرن دهم) نقل کرده است که: «حسن و حسین دو نام از نام هاى اهل بهشت است و مردم عرب پیش از این، این دو نام را بر فرزندان خویش نمى نهادند».(2)؛ (3)
پی نوشت:
(1). اسد الغابة، ج 2، ص 9.
(2). تاریخ الخلفاء، ص 209.
(3). گرد آوري از کتاب: عاشورا ريشه‏ ها، انگيزه‏ ها، رويدادها، پيامدها، سعید داودی و مهدی رستم نژاد،(زیر نظر آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى) ، امام على بن ابى طالب عليه السلام‏ ، قم‏ ، 1388 ه. ش‏ ، ص 41.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی

حسن،حسین،حسن و حسین،حسین و حسن،اهل بهشت،نام های اهل بهشت،نام های بهشتی،نام بهشتی،اسم های بهشتی،اسامی بهشتی،اسم حسن،اسم حسین،نام حسن،نام حسین،حسن نام،حسین نام،حسن اسم،حسین اسم،حسن و حسین از نام های اهل بهشت