(مَرَجَ البَحْرَیْن یَلْتَقیان) ، تفسیر آیه 19 و 20 و 22 سوره الرحمن

امام صادق(ع) و امام رضا(ع) در ذیل آیه شریفه (مَرَجَ البَحْرَیْن یَلْتَقیان)(سوره الرحمن ، آیه 19) (دو دریا را در هم آمیخت تا به هم پیوستند و در یک جا جمع شدند) ، فرموده اند : مراد از این دو دریا امیرالمومنین علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) است و مراد از برزخ ( که به معنی فاصله بین دو چیز است) در آیه (بَیْنَهما بَرْزَخ)(سوره الرحمن ، آیه 20) رسول الله(ص) است . و مقصود از لؤلؤ و مرجان (که به معنای مروارید است و از آن دو دریا خارج می شود) در آیه شریفه (یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُؤْلُؤُ وَالمَرْجان)(سوره الرحمن ، آیه 22) امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند (که دو گوهر گران بهای عالم وجودند و ثمره پیوند نبوّت با امامت می باشند) . و امام صادق(ع) فرمودند : إنّ علیّاً و فاطمه بحران من العلم عمیقان . همانا امیرالمومنین علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) دو دریای عمیق و بیکران علم و دانش اند .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش حضرت فاطمه زهرا(س) - صفحه 422)

مرج البحرین یلتقیان،مَرَجَ البَحْرَیْن یَلْتَقیان،مرج البحرین،مَرَجَ البَحْرَیْن،دو دریا را در هم آمیخت،آمیختن دو دریا،دو دریا،تفسیر آیه 19 الرحمن،تفسیر آیه 20 الرحمن،تفسیر آیه 22 الرحمن،تفسیر آیه 19 سوره الرحمن،تفسیر آیه 20 سوره الرحمن،تفسیر آیه 22 سوره الرحمن