خوشحالی فرشتگان در ولایت امیرالمومنین علی(ع)

رسول الله(ص) فرمودند : أعطانی اللَّه خمساً وأعطی علیّاً خمساً، أعطانی جوامع الکلام وأعطی علیّاً جوامع العلم، وجعلنی نبیّاً وجعله وصیّاً، وأعطانی الکوثر وأعطاه السلسبیل وأعطانی الوحی وأعطاه الألهام، وأسری بی وفتح له أبواب السماء والحجب حتّی نظر إلیّ ونظرت إلیه . خداوند به من پنج چیز و به علی(ع) نیز پنج چیز عطا کرد ، به من (جوامع العلم) یعنی قرآن را عطا کرد ، و به علی(ع) مجموعه علم را عنایت فرمود ، مرا پیغمبر و علی(ع) را وصیّ من قرار داد ، به من کوثر و به علی(ع) سلسبیل (نام نهری است در بهشت) عنایت کرد ، به من وحی و به علی(ع) الهام بخشید ، مرا در آسمانها سیر داد و درهای آسمان را به روی علی(ع) گشود و پرده ها را برایش کنار زد ، بطوری که من به علی(ع) نگاه می کردم و علی(ع) به من نگاه می کرد . ابن عباس می گوید: سپس رسول الله(ص) گریه کرد ، عرض کردم: پدر و مادرم فدای شما چرا گریه می کنید؟ حضرت رسول(ص) فرمودند : ای ابن عباس ، ابتدای گفتار پروردگارم این بود که فرمود: ای محمد(ص) ، به پائین نگاه کن ، نگاه کردم دیدم پرده ها کنار زده شده و درهای آسمان گشوده گشته و علی(ع) را دیدم سر خود را بلند کرده است ، او با من صحبت کرد و من با او به کلمات پروردگارم گفتگو کردم . خداوند تبارک و تعالی فرمود: ای محمد(ص) ، من علی(ع) را وزیر و یاور و وصیّ و جانشین بعد از تو قرار دادم ، به او خبر بده ، کلامت را می شنود ، من به او خبر دادم در حالیکه در پیشگاه پروردگارم بودم و او قبول کرد و گفت: اطاعت می کنم . خداوند فرشتگان را دستور داد تا به او سلام کنند و آنها انجام دادند ، و علی(ع) آنها را پاسخ گفت ، و فرشتگان را دیدم یکدیگر را بشارت می دادند ، و به فرشته ای از فرشتگان آسمان عبور نکردم مگر اینکه به من تهنیت و تبریک می گفت ، و همگی گفتند: یا محمّد ، والّذی بعثک بالحقّ نبیّاً لقد دخل السرور علی جمیع الملائکه باستخلاف اللَّه تعالی لک ابن عمّک . ای محمد ، قسم به آن کسی که تو را به حقّ پیغمبری داد ، از اینکه خداوند علی(ع) را به جانشینی تو برگزید خوشحالی و سرورفراوانی همه فرشتگان را فرا گرفت . حاملین عرش الهی را دیدم که سرها را پائین انداخته اند و به زمین نگاه می کنند ، به جبرئیل گفتم: اینها چه می کنند؟ عرض کرد: ای محمد ، فرشته ای از فرشتگان باقی نماند مگر اینکه نگاه بشارت آمیزی به چهره علی(ع) نمود ، جز اینها که عرش پروردگار را به دوش دارند ، اکنون اجازه گرفته اند تا آنها هم به چهره امیرالمومنین علی(ع) نگاه کنند . بعد حضرت رسول(ص) فرمودند : هنگامی که از آسمان فرود آمدم ، خواستم خبرهای بالا را به علی(ع) گزارش دهم ، دیدم او برایم وقایع را نقل می کند ، دانستم که قدمی برنداشته ام جز اینکه برای علی(ع) هم مکشوف گشته و آن را نگریسته است . ابن عباس می گوید: عرض کردم ای رسول خدا(ص) ، به من سفارشی بفرمائید؟ حضرت رسول(ص) فرمودند : علیک بحبّ علی بن ابی طالب . تو را به دوستی علی(ع) سفارش می کنم . دوباره عرض کردم: ای رسول خدا(ص) ، مرا سفارشی بفرما . حضرت رسول(ص) فرمودند: علیک بمودّه علی بن ابی طالب(ع) . والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً لایقبل اللَّه من عبد حسنه حتّی یسأله عن حبّ علی بن ابی طالب(ع) وهو أعلم، فإن جاء بولایته قبل عمله علی ما کان فیه، وإن لم یأت بولایته لم یسأله عن شی ء وأمر به إلی النار . تو را توصیه می کنم که نسبت به علی(ع) اظهار محبّت کنی . بحقّ آن کسی که مرا به رسالت برگزید خداوند هیچ کار خوبی رااز کسی نمی پذیرد تا از دوستی علی بن ابی طالب(ع) از او سوال کند (در حالیکه خودش داناتر است) اگر ولایت علی(ع) رابه همراه داشته باشد اعمالش را با همه نقائص آن قبول می کند ، ولی اگر از ولایت علی(ع) بی بهره باشد او را به طرف آتش روانه می کند بدون اینکه از کارهایش پرسش کند .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 264)