پیشگویی امیرالمومنین علی(ع) در ذی قار

ذی قار کجاست؟

ذى قار محلّى بوده بین بصره و کوفه که قبل از اسلام، میان عرب و سپاه ساسانى، جنگى در آنجا بروز کرد و سپاه ساسانى عقب نشینى کردند و اعراب پیروز شدند.(1)
بعضى مى گویند که وجه نامگذارى آن به ذى قار به خاطر چاهى بوده که آب آن سیاه، مانند قیر بوده است.(2)
ابن عباس مى گوید: هنگامى که در رکاب على(علیه السلام) به ذى قار رسیدیم و توقف کردیم، به امام عرض کردم: «از کوفه افراد کمى به یارى شما شتافتند.» امام فرمود:
«6560 نفر بدون کم و زیاد به یارى ام خواهند آمد.» ابن عباس مى گوید: «من از تعیین دقیق آنها تعجب کردم و با خود گفتم که حتماً آنان را شماره خواهم کرد».
پانزده روز در ذى قار توقف کردیم تا این که صداى شیهه اسب ها و استرها بلند شد و لشکر کوفه فرا رسیدند. من آنها را دقیقاً شمردم، دیدم درست همان تعدادى هستند که امام فرمود. گفتم: «الله اکبر، صَدَقَ اللهُ و رسولُهُ».
این تعبیر ابن عباس، ممکن است اشاره به این باشد که على(علیه السلام) این مسائل را دقیقاً از پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) شنیده بود و بر اساس آن پیشگویى مى فرمود. ابن ابى الحدید، بعد از ذکر این نکته مى افزاید: «هنگامى که اهل کوفه بر على(علیه السلام) وارد شدند، بر آن حضرت سلام کردند و گفتند: شکر خدا را اى امیرمؤمنان! که ما را به یارى تو اختصاص داد و با نصرت تو گرامى داشت. ما دعوت تو را از دل و جان پذیرفتیم هر دستورى دارى بفرما».
امام (علیه السلام) نیز از احساسات آنها تقدیر و تمجید فرمود و دستور داد براى فرونشاندن آتش فتنه به سوى بصره حرکت کنند.(3)؛ (4)

پی نوشت:
(1). کامل ابن اثیر، جلد 1، صفحات 482 ـ 489.
(2). معارج نهج البلاغه، صفحه 122.
(3). شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، جلد 2، صفحه 187 ـ 188 (با کمى تلخیص)
(4). گرد آوري از کتاب: پيام امام امير المومنين عليه السلام‏، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، 1385 ه. ش‏، ج2، ص 301.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی