امام جواد(ع) دستش را بر زمین زد

زكريا بن آدم (ره ) مى گويد: در محضر حضرت رضا(ع ) نشسته بودم ، ناگاه امام جواد (ع ) فرزند برومند آن حضرت را به حضورش آوردند، او در آن وقت كمتر از چهار سال داشت ، وقتى كه وارد شد، دستش را بر زمين زد وسرش را به طرف آسمان بلند نمود و مدت طولانى در فكر فرود رفت .
امام رضا (ع ) به فرزندش فرمود: (قربانت گردم ، چرا اين گونه در فكر غم گونه ، فرو رفته اى ؟!)
امام جواد (ع ) در پاسخ گفت : (به خاطر آن مصيبتهايى كه بر مادرم حضرت فاطمه زهرا (س ) وارد شد سوگند به خدا آن دو نفر را از قبر بيرون مى آورم سپس با آتش آنها را مى سوزانم ، و بعد خاكسترشان را به سوى دريا پراكنده مى سازم ) .
امام رضا (ع ) فرزندش را در آغوش گرفت و دلدارى داد و بين دو چشمش را بوسيد و فرمود: (پدر و مادرم به فدايت ، تو شايسته اين امر
(امامت ) هستى (1).
اسناد :
(1) دلائل الامامه طبرى ، مطابق نقل بيت الاحزان ، ص 156
سایت جامع سربازان اسلام

امام جواد،امام تقی،زمین زد،امام جواد دستش را به زمین زد،زمین زدن،امام جواد(ع)،امام جواد علیه السلام،اندوه امام جواد،غصه امام جواد،روضه امام جواد،غصه های امام جواد،گریه امام جواد،درد امام جواد،امام نهم،معصوم یازدهم،حضرت جوادالائمه(ع)