دفاع از امامت امام جواد(ع)
روایاتی در دفاع از امامت امام جواد(ع) در کودکی
از بررسى تاريخ زندگانى امامان استفاده مى شود كه مسأله سنّ ائمه در زمان خود آنان مخصوصاً عصر امام جواد (علیه السلام) نيز مطرح بوده و آنان هم با استدلالاتی پاسخ داده اند. به عنوان نمونه توجه شما را به سه روايت در اين زمينه جلب مى كنيم:
1 - على بن اسباط، يكى از ياران امام رضا و امام جواد (عليهما السلام ) مى گويد: روزى به محضر امام جواد رسيدم، در ضمن ديدار، به سيماى حضرت خيره شدم تا قيافه او را به ذهن خود سپرده، پس از بازگشت به مصر براى ارادتمندان آن حضرت بيان كنم.(1)
درست در همين لحظه امام جواد (علیه السلام) كه گويى تمام افكار مرا خوانده بود، در برابر من نشست و به من توجه كرد و فرمود: اى على بن اسباط! كارى كه خداوند در مسئله امامت انجام داده، مانند كارى است كه در مورد نبوت انجام داده است. خداوند درباره حضرت يحيى (علیه السلام) مى فرمايد: «ما به يحيى در كودكى فرمان نبوت داديم».(2)
و درباره حضرت يوسف (علیه السلام) مى فرمايد: «هنگامى كه او به حد رشد رسيد، به او حكم (نبوت) و علم داديم»..(3)
و درباره حضرت موسى (علیه السلام) مى فرمايد: «و چون به سن رشد و بلوغ رسيد، به او حكم (نبوت) و علم داديم».(4)
بنابر اين همان گونه كه ممكن است خداوند، علم و حكمت را در سن چهل سالگى به شخصى عنايت كند، ممكن است همان حكمت را در دوران كودكى نيز عطا كند.(5)
2 - يكى از ياران امام رضا (علیه السلام) مى گويد: در خراسان در محضر امام رضا بوديم. يكى از حاضران به امام عرض كرد: سرور من، اگر (خداى نخواسته) پيش آمدى رخ دهد، به چه كسى مراجعه كنيم؟ امام فرمود: به فرزندم ابو جعفر.(6)
در اين هنگام آن شخص سن حضرت جواد(علیه السلام) را كم شمرد، امام رضا(علیه السلام) فرمودند: خداوند عيسى بن مريم را در سنى كمتر از سن ابو جعفر، رسول و پيامبر و صاحب شريعت تازه قرار داد.(7)
3 - امام رضا (علیه السلام) به يكى از ياران خود به نام «معمر بن خلاد» فرمود: «من ابو جعفر را در جاى خود نشاندم و جانشين خود قرار دادم، ما خاندانى هستيم كه كوچكتران ما مو به مو از بزرگان مان ارث مى برند»!.(8)،(9)
پی نوشت:
(1). از سخن بن اسباط استفاده مى شود كه آن حضرت در آن زمان پيروانى هم در مصر داشته است و آنان علاقه مند بوده اند با خصوصيات جسمى حضرت آشنا شوند.
(2). وَ آتَيناهُ الحُكمَ صبِيّاً (سوره مريم:12).
(3). وَ لَما بَلَغَ أَشدّهُ حُكماً وَ عِلماً (سوره يوسف:22).
(4). وَ لَما بَلَغَ أَشُدّهُ وَاستَوى آتَيناهُ حُكماً وَ عِلماً (سوره قصص:14).
(5). كلينى، اصول كافى، تهران، مكتبه الصدوق، 1381 ه".ق، ج 1، ص 384 (باب حالات الأئمه فى السّنّ) و ص 494 و نيز ر. ك به: قزوينى، سيد كاظم، الامام الجواد من المهد إلى اللحد، الطبعه الأولى، بيروت، مؤسسه البلاغ، 1408 ه".ق، ص 232 - مسعودى، اثبات الوصيه، الطبعه الرابعه، نجف، منشورات المطبعه الحيدريه، 1374 ه".ق، ص 211.
(6). ابو جعفر كنيه امام جواد - عليه السلام - است، ايشان را براى تمايز از امام باقر - عليه السلام - ابو جعفر ثانى مى نامند.
(7). كلينى، همان كتاب، ج 1، ص 322 و 384 - شيخ مفيد، الارشاد، قم، مكتبه بصيرتى، ص 319 - فتّال نيشابورى، روضه الواعظين، الطبعه الأولى، بيروت، مؤسسه الأعلمى، 1406 ه".ق، ص 261 - على بن عيسى الاربلى، كشف الغمّه، تبريز، مكتبه بنى هاشمى، 1381 ه".ق، ج 3، ص 141 – طبرسى اعلام الورى ، الطعبه الثالثه، المكتبه الاسلاميه، ص 346.
(8). شيخ مفيد، همان كتاب، ص 318 - طبرسى، همان كتاب، ص 346 - على بن عيسى الاربلى، همان كتاب، ص 141 - مجلسى، بحار الأنوار، تهران، المكتبه الاسلاميه، 1395 ه".ق، ج 50، ص 21 - همان كتاب ص 320.
(9). گردآوری از کتاب: سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق (علیه السلام)، قم، 1390ش، چاپ بیست و سوم، ص 537.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه نت
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
امام جواد،امامت امام جواد،دفاع از امامت،دفاع از امام،دفاع از امام جواد،دفاع از امامت امام جواد،دفاعیه نسبت به امام،دفاعیه نسبت به امام جواد،از امام دفاع کنید،از امام دفاع می کنیم،امامت امام نهم،امامت امام تقی،امامت امام محمد تقی،امامت امام تقی الجواد،دفاع از امامت امام نهم،دفاع از امامت امام تقی الجواد(ع)