پنج مطلب کوتاه در مورد امام سجاد(ع)

1) امام علی بن الحسین(ع) در شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام زین العابدین علی بن الحسین السجاد(ع) - صفحه 486)

......................

2) روایت هست که امام سجاد(ع) وقتی از راهی عبور می کرد ، اگر پاره سنگی را در وسط راه می دید ، از مرکب خود پیاده می شد و آن را با دست مبارک خود کنار می زد .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام زین العابدین علی بن الحسین السجاد(ع) - صفحه 487)

......................

3) وقتی فقیر و مستمندی نزد امام سجاد(ع) می آمد ، امام سجاد(ع) می فرمودند : مرحباً بمن یحمل زادی إلی الآخره . خوش آمدی ، ای کسی که بارِ آخرت و توشه فردای مرا به دوش می گیری .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام زین العابدین علی بن الحسین السجاد(ع) - صفحه 488)

......................

4) امام باقر(ع) فرمودند : إنّ أبی سجاد(ع) ما ذکر للَّه عزّوجلّ نعمه علیه إلّا سجد ، ولا قرأ آیه من کتاب اللَّه عزّوجلّ فیها سجود إلّا سجد ، ولا دفع اللَّه عزّوجلّ عنه سوءاً یخشاه، أو کید کاید إلّا سجد ، ولا فرغ من صلاه مفروضه إلّا سجد ، ولا وفّق لإصلاح بین اثنین إلّا سجد ، وکان أثر السجود فی جمیع مواضع سجوده ، فسمّی السجاد لذلک . پدرم امام سجاد(ع) هر گاه به یاد نعمتی از نعمت های خدا می افتاد ، سر به سجده می گذاشت ، و هر آیه ای را که دارای سجده بود قرائت می فرمودند ، سجده می نمود . او از هر امر ناراحت کننده ای ، یا از حیله حیله گری که می ترسید و خداوند او را از شرّ آن آسوده می نمود ، به شکرانه این نعمت ، پیشانی بر زمین می سایید و سجده می کرد . پس از هر نماز واجب سجده می نمود ، وقتی میان دو نفر اصلاح می نمود سجده می کرد . آثار سجده در همه اعضای سجده آن حضرت نمایان بود . به علت سجده های زیادی که انجام میداد ، او را سجاد(ع) نامیدند .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد2 - بخش امام زین العابدین علی بن الحسین السجاد(ع) - صفحه 539)

......................

5) ابان بن تغلب می گوید که به امام صادق (ع) عرض کردم : من دیده بودم وقتی امام سجاد (ع) به نماز می ایستاد رنگش متغیر گشته و دگرگون می شد . امام صادق(ع) فرمودند: واللَّه ، إنّ سجاد(ع) کان یعرف الّذی یقوم بین یدیه . سوگند به خدا، همانا امام سجاد(ع) آن کسی را که در برابرش به نماز می ایستاد ، خوب می شناخت .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد2 - بخش امام زین العابدین علی بن الحسین السجاد(ع) - صفحه 534)