اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
خبری از آسمان ها توسط رسول الله(ص) در مدح امام علی(ع)
رسول الله(ص) به ابوذر غفاری(ره) فرمودند : وقتی مرا به آسمان ها بالا بردند ، به آسمان اوّل که رسیدم فرشته ای اذان گفت و نماز برپا گردید ، جبرئیل(ع) دستم را گرفته و مرا مقدّم داشت و عرض کرد: نماز را با فرشتگان بخوانید ، اینها مدتی طولانی است که مشتاق دیدار شما هستند ، آنگاه نماز را با هفتاد صف از فرشتگان که طول هر صف به اندازه فاصله مشرق ومغرب بود و عدد فرشتگان را جز خالق آنها نمی دانست خواندم ، و چون نماز به پایان رسید بعضی از فرشتگان به من روی آوردند و سلام کردند و گفتند: ما حاجتی و تقاضائی از شما داریم . گمان کردم آنها درخواست شفاعت دارند ، زیرا خدا اختیار حوض کوثر و شفاعت را به من داده است و به این وسیله بر پیامبران برتری بخشیده است . به آنها گفتم: ای ملائکه پروردگار من ، حاجت شما چیست ؟ گفتند: إذا رجعت إلی الأرض فاقرأ علیّاً منّاالسلام وأعلمه بأنّا قد طال شوقنا إلیه ، تقاضای ما اینست که وقتی به زمین برگشتی سلام ما را به علی(ع) برسانی و به او بگوئی که اشتیاق ما به او خیلی طول کشید . گفتم: آیا شما ما را به حقیقت معرفت می شناسید ؟ ملائکه عرض کردند: ای رسول خدا(ص) ، چگونه شما را نشناسیم در حالی که اوّل مخلوقی هستید که خداوند شما را آفریده است ، او شما را اشباح نور در میان نوری از نور خودش آفرید و برای شما در ملکوت جایگاهی قرار داد که تسبیح و تقدیس و تکبیر او کنید ، سپس فرشتگان را از نورهای مختلف و پراکنده آن طور که اراده فرمود آفرید ، ما به شما عبور می کردیم در حالی که شما تسبیح ، تقدیس ، تکبیر ، تحمید و تهلیل پروردگار می نمودید و ما آنها را از شما آموختیم و به تسبیح ، تقدیس ، تکبیر ، تحمید و تهلیل خداوند پرداختیم . آنچه از خیر و خوبی که بخواهد از طرف خداوند نازل شود به سوی شما فرود می آید ، و آنچه از اعمال بندگان که بخواهد به درگاه ربوبی بالا رود از ناحیه شما بالا می رود ، پس چگونه شما را نشناسیم ؟ سپس مرا به آسمان دوّم بالا بردند ، فرشتگانی که آنجا بودند همان درخواست را از من نمودند ، به آنها گفتم: آیا شما به حقیقت معرفت ما را می شناسید ؟ عرض کردند: ولم لانعرفکم وأنتم صفوه اللَّه من خلقه، وخزّان علمه، والعروه الوثقی، والحجّه العظمی، وأنتم الجنب والجانب، وأنتم الکراسیّ واُصول العلم، فاقرأ علیّاً علیه السلام منّا السلام . چگونه شما را نشناسیم در حالی که شما برگزیدگان خدا از میان مخلوقات او و خزانه دار علم او و ریسمان محکم او و حجّت بزرگ او هستید ، شما پایگاه و جایگاه و اساس علم و دانشید ، پس علی(ع) را از طرف ما سلام برسانید . سپس مرا به آسمان سوّم بالا بردند ، فرشتگان آنجا نیز همان درخواست را نمودند ، به آنها گفتم: آیا ما را به حقیقت معرفت می شناسید ؟ عرض کردند: چگونه شما را نشناسیم در حالی که شما دری هستید برای رسیدن به همه مرتبه ها و منزلت ها ، و شما دلیل و برهان هستید برای رفع خصومت ها ، و علی(ع) دابّه الأرض است ، و کسی است که در مقام قضاوت حکم قاطع دهد و بین حق و باطل جدا کند ، و او صاحب عصا ، و قسمت کننده دوزخ در میان دشمنان می باشد ، و کشتی نجات است که هر که به آن وارد شود نجات می یابد و کسی که از آن تخلّف کند و سرپیچی نماید روز قیامت در آتش سقوط کند . شما ارکان قوم و ستارگان سرزمین ها هستید ، پس چگونه شما را نشناسیم ؟ سپس عرض کردند: علی(ع) را از طرف ما سلام برسانید . سپس مرا به آسمان چهارم بالا بردند . فرشتگان آنجا هم همان تقاضا را نمودند ، به آنها نیز گفتم: ای ملائکه پروردگار من ، آیا شما به حقیقت معرفت ما را می شناسید ؟ عرض کردند: چگونه نشناسیم در حالی که شما درخت نبوّت ، و محل رحمت و جایگاه رسالت و محل رفت و آمد فرشتگان هستید ، جبرئیل بر شما فرود آید و وحی الهی را رساند ، به علی(ع) از طرف ما سلام برسانید . سپس مرا به آسمان پنجم بالا بردند ، فرشتگان آنجا همان تقاضا را از من نمودند ، به آنها گفتم: ای فرشتگان ، شما به حقیقت معرفت ما را می شناسید ؟ گفتند: چگونه شما را نشناسیم در حالی که صبح و شام بر عرش عبور می کنیم و بر آن نوشته شده است: لا إله إلّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه(ص) ، وأیّدته بعلیّ بن أبی طالب(ع) . خدائی جز خداوند یکتا نیست ، محمّد(ص) فرستاده خداست ، او را به علی بن ابی طالب(ع) یاری نمودم . از آنجا دانستیم که علی(ع) یکی از اولیاء الهی است که از طرف او ولایت و سرپرستی دارد ، پس او را از طرف ما سلام برسان . سپس مرا به آسمان ششم بالا بردند ، فرشتگان آنجا هم خواسته و تقاضای فرشتگان پیشین را نمودند ، به آنها گفتم: آیا شما ما را به حقیقت معرفت می شناسید ؟ گفتند: چگونه شما را نمی شناسیم در حالی که خداوند بهشت فردوس را که آفرید کنار در آن درختی نشانیده است ، بر روی هر برگ آن درخت با نور نوشته شده است: لا إله إلّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه(ص) ، و علیّ بن أبی طالب(ص) عروه اللَّه الوثقی وحبل اللَّه المتین وعینه علی الخلائق أجمعین . خدائی جز خداوند یگانه نیست ، محمّد(ص) فرستاده خداست ، و علیّ بن ابی طالب(ع) دست آویز مورد اطمینان خداوند و ریسمان محکم الهی و چشم بینای حق تعالی بر همه مخلوقات است . پس علی(ع) را از طرف ما سلام برسان . سپس مرا به آسمان هفتم بالا بردند ، از فرشتگان آنجا شنیدم که می گفتند: اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَّذی صَدقنا وَعْدَهُ ، سپاس و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده اش درباره ما عمل کرد . به آنها گفتم: خداوند به شما چه وعده ای داده بود ؟ عرض کردند: ای رسول خدا(ص) ، هنگامی که خداوند شما را به صورت اشباحی در میان نور از نور خودش آفرید ، ولایت شما را بر ما عرضه نمود و آن را پذیرفتیم ، به خدا شکایت کردیم که ما آنها را دوست داریم و خواهان دیدار آنها هستیم ، نسبت به وجود مقدس شما وعده فرمود که او را در آسمان ها به شما نشان می دهم و اکنون به وعده اش وفا نمود ، و امّا نسبت به علی(ع) وقتی به درگاه الهی شکوه کردیم که مشتاق دیدار او هستیم ، خداوند فرشته ای را به صورت علی(ع) برای ما آفرید و او را در طرف راست عرش بر روی تختی نشانید که از طلاست و به انواع درّ و جواهرات زینت داده شده است ، و بالای آن قبّه ای از مروارید سفید قرار داده که داخل آن از خارج ، و خارج آن از داخل دیده می شود ، و بدون اینکه از پائین روی پایه ای باشد و یا از بالا به رشته ای متصل باشد به امر تکوینی صاحب عرش که به آن فرموده بایست اینگونه ایستاده است ، و ما هر گاه مشتاق دیدن علی(ع) می شویم به این فرشته نگاه می کنیم ، پس علی(ع) را از طرف ما سلام برسان .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 197)
رسول الله(ص) به ابوذر غفاری(ره) فرمودند : وقتی مرا به آسمان ها بالا بردند ، به آسمان اوّل که رسیدم فرشته ای اذان گفت و نماز برپا گردید ، جبرئیل(ع) دستم را گرفته و مرا مقدّم داشت و عرض کرد: نماز را با فرشتگان بخوانید ، اینها مدتی طولانی است که مشتاق دیدار شما هستند ، آنگاه نماز را با هفتاد صف از فرشتگان که طول هر صف به اندازه فاصله مشرق ومغرب بود و عدد فرشتگان را جز خالق آنها نمی دانست خواندم ، و چون نماز به پایان رسید بعضی از فرشتگان به من روی آوردند و سلام کردند و گفتند: ما حاجتی و تقاضائی از شما داریم . گمان کردم آنها درخواست شفاعت دارند ، زیرا خدا اختیار حوض کوثر و شفاعت را به من داده است و به این وسیله بر پیامبران برتری بخشیده است . به آنها گفتم: ای ملائکه پروردگار من ، حاجت شما چیست ؟ گفتند: إذا رجعت إلی الأرض فاقرأ علیّاً منّاالسلام وأعلمه بأنّا قد طال شوقنا إلیه ، تقاضای ما اینست که وقتی به زمین برگشتی سلام ما را به علی(ع) برسانی و به او بگوئی که اشتیاق ما به او خیلی طول کشید . گفتم: آیا شما ما را به حقیقت معرفت می شناسید ؟ ملائکه عرض کردند: ای رسول خدا(ص) ، چگونه شما را نشناسیم در حالی که اوّل مخلوقی هستید که خداوند شما را آفریده است ، او شما را اشباح نور در میان نوری از نور خودش آفرید و برای شما در ملکوت جایگاهی قرار داد که تسبیح و تقدیس و تکبیر او کنید ، سپس فرشتگان را از نورهای مختلف و پراکنده آن طور که اراده فرمود آفرید ، ما به شما عبور می کردیم در حالی که شما تسبیح ، تقدیس ، تکبیر ، تحمید و تهلیل پروردگار می نمودید و ما آنها را از شما آموختیم و به تسبیح ، تقدیس ، تکبیر ، تحمید و تهلیل خداوند پرداختیم . آنچه از خیر و خوبی که بخواهد از طرف خداوند نازل شود به سوی شما فرود می آید ، و آنچه از اعمال بندگان که بخواهد به درگاه ربوبی بالا رود از ناحیه شما بالا می رود ، پس چگونه شما را نشناسیم ؟ سپس مرا به آسمان دوّم بالا بردند ، فرشتگانی که آنجا بودند همان درخواست را از من نمودند ، به آنها گفتم: آیا شما به حقیقت معرفت ما را می شناسید ؟ عرض کردند: ولم لانعرفکم وأنتم صفوه اللَّه من خلقه، وخزّان علمه، والعروه الوثقی، والحجّه العظمی، وأنتم الجنب والجانب، وأنتم الکراسیّ واُصول العلم، فاقرأ علیّاً علیه السلام منّا السلام . چگونه شما را نشناسیم در حالی که شما برگزیدگان خدا از میان مخلوقات او و خزانه دار علم او و ریسمان محکم او و حجّت بزرگ او هستید ، شما پایگاه و جایگاه و اساس علم و دانشید ، پس علی(ع) را از طرف ما سلام برسانید . سپس مرا به آسمان سوّم بالا بردند ، فرشتگان آنجا نیز همان درخواست را نمودند ، به آنها گفتم: آیا ما را به حقیقت معرفت می شناسید ؟ عرض کردند: چگونه شما را نشناسیم در حالی که شما دری هستید برای رسیدن به همه مرتبه ها و منزلت ها ، و شما دلیل و برهان هستید برای رفع خصومت ها ، و علی(ع) دابّه الأرض است ، و کسی است که در مقام قضاوت حکم قاطع دهد و بین حق و باطل جدا کند ، و او صاحب عصا ، و قسمت کننده دوزخ در میان دشمنان می باشد ، و کشتی نجات است که هر که به آن وارد شود نجات می یابد و کسی که از آن تخلّف کند و سرپیچی نماید روز قیامت در آتش سقوط کند . شما ارکان قوم و ستارگان سرزمین ها هستید ، پس چگونه شما را نشناسیم ؟ سپس عرض کردند: علی(ع) را از طرف ما سلام برسانید . سپس مرا به آسمان چهارم بالا بردند . فرشتگان آنجا هم همان تقاضا را نمودند ، به آنها نیز گفتم: ای ملائکه پروردگار من ، آیا شما به حقیقت معرفت ما را می شناسید ؟ عرض کردند: چگونه نشناسیم در حالی که شما درخت نبوّت ، و محل رحمت و جایگاه رسالت و محل رفت و آمد فرشتگان هستید ، جبرئیل بر شما فرود آید و وحی الهی را رساند ، به علی(ع) از طرف ما سلام برسانید . سپس مرا به آسمان پنجم بالا بردند ، فرشتگان آنجا همان تقاضا را از من نمودند ، به آنها گفتم: ای فرشتگان ، شما به حقیقت معرفت ما را می شناسید ؟ گفتند: چگونه شما را نشناسیم در حالی که صبح و شام بر عرش عبور می کنیم و بر آن نوشته شده است: لا إله إلّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه(ص) ، وأیّدته بعلیّ بن أبی طالب(ع) . خدائی جز خداوند یکتا نیست ، محمّد(ص) فرستاده خداست ، او را به علی بن ابی طالب(ع) یاری نمودم . از آنجا دانستیم که علی(ع) یکی از اولیاء الهی است که از طرف او ولایت و سرپرستی دارد ، پس او را از طرف ما سلام برسان . سپس مرا به آسمان ششم بالا بردند ، فرشتگان آنجا هم خواسته و تقاضای فرشتگان پیشین را نمودند ، به آنها گفتم: آیا شما ما را به حقیقت معرفت می شناسید ؟ گفتند: چگونه شما را نمی شناسیم در حالی که خداوند بهشت فردوس را که آفرید کنار در آن درختی نشانیده است ، بر روی هر برگ آن درخت با نور نوشته شده است: لا إله إلّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه(ص) ، و علیّ بن أبی طالب(ص) عروه اللَّه الوثقی وحبل اللَّه المتین وعینه علی الخلائق أجمعین . خدائی جز خداوند یگانه نیست ، محمّد(ص) فرستاده خداست ، و علیّ بن ابی طالب(ع) دست آویز مورد اطمینان خداوند و ریسمان محکم الهی و چشم بینای حق تعالی بر همه مخلوقات است . پس علی(ع) را از طرف ما سلام برسان . سپس مرا به آسمان هفتم بالا بردند ، از فرشتگان آنجا شنیدم که می گفتند: اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَّذی صَدقنا وَعْدَهُ ، سپاس و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده اش درباره ما عمل کرد . به آنها گفتم: خداوند به شما چه وعده ای داده بود ؟ عرض کردند: ای رسول خدا(ص) ، هنگامی که خداوند شما را به صورت اشباحی در میان نور از نور خودش آفرید ، ولایت شما را بر ما عرضه نمود و آن را پذیرفتیم ، به خدا شکایت کردیم که ما آنها را دوست داریم و خواهان دیدار آنها هستیم ، نسبت به وجود مقدس شما وعده فرمود که او را در آسمان ها به شما نشان می دهم و اکنون به وعده اش وفا نمود ، و امّا نسبت به علی(ع) وقتی به درگاه الهی شکوه کردیم که مشتاق دیدار او هستیم ، خداوند فرشته ای را به صورت علی(ع) برای ما آفرید و او را در طرف راست عرش بر روی تختی نشانید که از طلاست و به انواع درّ و جواهرات زینت داده شده است ، و بالای آن قبّه ای از مروارید سفید قرار داده که داخل آن از خارج ، و خارج آن از داخل دیده می شود ، و بدون اینکه از پائین روی پایه ای باشد و یا از بالا به رشته ای متصل باشد به امر تکوینی صاحب عرش که به آن فرموده بایست اینگونه ایستاده است ، و ما هر گاه مشتاق دیدن علی(ع) می شویم به این فرشته نگاه می کنیم ، پس علی(ع) را از طرف ما سلام برسان .
(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 197)
خبری از آسمان،خبری از آسمان ها،خبری آسمانی،مدح امیرالمومنین،مدح امیرالمومنین علی،در مدح امیرالمومنین،در مدح امیرالمومنین علی،خبری از آسمان ها توسط رسول الله،خبری از آسمان ها در مدح علی،خبری آسمانی در مدح امام علی،خبری آسمانی در مدح امیرالمومنین علی،مدح امیرالمومنین توسط رسول الله،مدح امام علی توسط رسول الله،مدح امیرالمومنین علی توسط رسول الله(ص)