اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
خصوصیات دشمنان امیرالمومنین علی(ع) ، در بیان پیامبر(ص)
رسول خدا(ص) صفات و خصوصیاتى را براى دشمنان امیرالمومنین على(ع) ذکر فرموده اند، که مقام و فضیلت امیرالمومنین علی(ع) را نسبت به دیگران به اثبات می رساند. مانند؛ «دشمن ندارد تو را از عرب مگر زنا زاده، و از انصار مگر یهودى و از سایر مردم مگر انسان با شقاوت»، «فرزندان خود را با حبّ على امتحان نمایید، پس هر فرزندى که او را دوست بدارد او از شما است و هر فرزندى که او را دشمن بدارد از شما نیست»، «هیچ گاه منافق على را دوست ندارد و مؤمن نیز او را دشمن ندارد» و... .
با مراجعه به روایات پى خواهیم برد که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) صفات و خصوصیاتى را براى دشمنان حضرت على (علیه السلام) ذکر فرموده اند، که مقام و فضیلت ایشان را نسبت به دیگران به اثبات می رساند. اینک به برخى از آنها اشاره مى کنیم:
ابن عباس از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) روایت کرده که خطاب به حضرت على(علیه السلام) فرمود: «لایبغضک من العرب إلاّ دعیّ و لا من الانصار إلاّ یهودی ولا من سائر الناس إلاّ شقیّ»(1)؛ (دشمن ندارد تو را از عرب مگر زنازاده، و از انصار مگر یهودى و از سایر مردم مگر انسان با شقاوت).
ابن عساکر از ثابت و او از انس نقل کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) على را در روز خیبر معرفى کرد و فرمود: «... یا ایّها الناس! إمتحنوا أولادکم بحبّه، فإنّ علیّاً لایدعو إلى ضلالة، و لا یبعد عن هدى، فمن أحبّه فهو منکم و من أبغضه فلیس منکم»؛ (اى مردم! فرزندان خود را با حبّ على امتحان نمایید؛ زیرا على شما را دعوت به ضلالت نمى کند و از هدایت دور نمى نماید. پس هر فرزندى که او را دوست بدارد او از شما است و هر فرزندى که او را دشمن بدارد از شما نیست.)
انس بن مالک مى گوید: بعد از خیبر کسى بود که فرزند خود را بر شانه اش سوار مى کرد، آن گاه در بین راه على مى ایستاد و چون نظرش به حضرت مى افتاد بچه را رو به او کرده و مى گفت: اى فرزندم! آیا این مردى که مى آید را دوست دارى؟ اگر بچه مى گفت: آرى، او را مى بوسید و اگر مى گفت: خیر، او را بر زمین مى زد و به او مى گفت: برو به مادرت ملحق شو، و پدرت را به اهل مادرت ملحق مکن; زیرا من به فرزندى که على بن ابى طالب را دوست ندارد احتیاج ندارم(2).
امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حدیثى مى فرماید: «والّذی فلق الحبّة و برأ النسمة، إنّه لعهد النبیّ الأمیّ إلیّ: إنّه لایحبّنى إلاّ مؤمن و لایبغضنى إلاّ منافق»(3)؛ ( قسم به کسى که دانه را شکافت و مردم را به خوبى خلق کرد، همانا عهدى است از جانب پیامبر امّى به من که دوست ندارد مرا مگر مؤمن و دشمن ندارد مرا مگر منافق).
امّ سلمه مى گوید: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) همیشه مى فرمود: «لایحبّ علیّاً منافق و لایبغضه مؤمن»(4)؛ (هیچ گاه منافق على را دوست ندارد و مؤمن نیز او را دشمن ندارد).
ابوذر غفارى مى گوید: «ماکنّا نعرف المنافقین على عهد رسول الله(صلى الله علیه وآله) إلاّ بثلاث: بتکذیبهم الله و رسوله، والتخلّف عن الصلاة، و بغضهم علی بن أبی طالب»(5)؛ (ما منافقین را در عهد رسول خدا(صلى الله علیه وآله)تنها با سه خصلت مى شناختیم: به تکذیب خدا و رسول و تخلّف از نماز و بغض على بن ابى طالب).
ابوسعید خدرى مى گوید: «کنّا نعرف المنافقین نحن معشر الأنصار ـ ببغضهم علیّاً»(6) ؛ (ما جماعت انصار، منافقین را با دشمنى على مى شناختیم).
ابوسعید خدرى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «لایبغض علیّاً إلاّ منافق أو فاسق أو صاحب دنیا»(7)؛ (على را به جز منافق یا فاسق یا دنیاطلب دشمن ندارد).(8)
پی نوشت:
(1). مناقب خوارزمى، ص 323، ح 330.
(2). تاریخ دمشق، ج 42، ص 288، ح 888.
(3). صحیح مسلم، ج 1، ص 120، ح 131، کتاب الایمان؛ سنن ترمذى، ج 5، ص 601، ح 3736؛ مسند احمد، ج1، ص 135، ح 643؛ سنن ابن ماجه، ج 1، ص 42، ح 114.
(4). سنن ترمذى، ج 5، ص 549، ح 3717؛ المصنّف، ابن ابى شیبة، ج 12، ص 77، ح 12163.
(5). الریاض النضرة، ج 3، ص 167؛ کنز العمال، ج 13، ص 106، ح 36346.
(6). سنن ترمذى، ج 5، ص 593، ح 3717.
(7). تاریخ دمشق، ج 42، ص 285، ح 8817.
(8). گردآوری از کتاب:سلفی گری و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ پنجم، ص 149.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
رسول خدا(ص) صفات و خصوصیاتى را براى دشمنان امیرالمومنین على(ع) ذکر فرموده اند، که مقام و فضیلت امیرالمومنین علی(ع) را نسبت به دیگران به اثبات می رساند. مانند؛ «دشمن ندارد تو را از عرب مگر زنا زاده، و از انصار مگر یهودى و از سایر مردم مگر انسان با شقاوت»، «فرزندان خود را با حبّ على امتحان نمایید، پس هر فرزندى که او را دوست بدارد او از شما است و هر فرزندى که او را دشمن بدارد از شما نیست»، «هیچ گاه منافق على را دوست ندارد و مؤمن نیز او را دشمن ندارد» و... .
با مراجعه به روایات پى خواهیم برد که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) صفات و خصوصیاتى را براى دشمنان حضرت على (علیه السلام) ذکر فرموده اند، که مقام و فضیلت ایشان را نسبت به دیگران به اثبات می رساند. اینک به برخى از آنها اشاره مى کنیم:
ابن عباس از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) روایت کرده که خطاب به حضرت على(علیه السلام) فرمود: «لایبغضک من العرب إلاّ دعیّ و لا من الانصار إلاّ یهودی ولا من سائر الناس إلاّ شقیّ»(1)؛ (دشمن ندارد تو را از عرب مگر زنازاده، و از انصار مگر یهودى و از سایر مردم مگر انسان با شقاوت).
ابن عساکر از ثابت و او از انس نقل کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) على را در روز خیبر معرفى کرد و فرمود: «... یا ایّها الناس! إمتحنوا أولادکم بحبّه، فإنّ علیّاً لایدعو إلى ضلالة، و لا یبعد عن هدى، فمن أحبّه فهو منکم و من أبغضه فلیس منکم»؛ (اى مردم! فرزندان خود را با حبّ على امتحان نمایید؛ زیرا على شما را دعوت به ضلالت نمى کند و از هدایت دور نمى نماید. پس هر فرزندى که او را دوست بدارد او از شما است و هر فرزندى که او را دشمن بدارد از شما نیست.)
انس بن مالک مى گوید: بعد از خیبر کسى بود که فرزند خود را بر شانه اش سوار مى کرد، آن گاه در بین راه على مى ایستاد و چون نظرش به حضرت مى افتاد بچه را رو به او کرده و مى گفت: اى فرزندم! آیا این مردى که مى آید را دوست دارى؟ اگر بچه مى گفت: آرى، او را مى بوسید و اگر مى گفت: خیر، او را بر زمین مى زد و به او مى گفت: برو به مادرت ملحق شو، و پدرت را به اهل مادرت ملحق مکن; زیرا من به فرزندى که على بن ابى طالب را دوست ندارد احتیاج ندارم(2).
امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حدیثى مى فرماید: «والّذی فلق الحبّة و برأ النسمة، إنّه لعهد النبیّ الأمیّ إلیّ: إنّه لایحبّنى إلاّ مؤمن و لایبغضنى إلاّ منافق»(3)؛ ( قسم به کسى که دانه را شکافت و مردم را به خوبى خلق کرد، همانا عهدى است از جانب پیامبر امّى به من که دوست ندارد مرا مگر مؤمن و دشمن ندارد مرا مگر منافق).
امّ سلمه مى گوید: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) همیشه مى فرمود: «لایحبّ علیّاً منافق و لایبغضه مؤمن»(4)؛ (هیچ گاه منافق على را دوست ندارد و مؤمن نیز او را دشمن ندارد).
ابوذر غفارى مى گوید: «ماکنّا نعرف المنافقین على عهد رسول الله(صلى الله علیه وآله) إلاّ بثلاث: بتکذیبهم الله و رسوله، والتخلّف عن الصلاة، و بغضهم علی بن أبی طالب»(5)؛ (ما منافقین را در عهد رسول خدا(صلى الله علیه وآله)تنها با سه خصلت مى شناختیم: به تکذیب خدا و رسول و تخلّف از نماز و بغض على بن ابى طالب).
ابوسعید خدرى مى گوید: «کنّا نعرف المنافقین نحن معشر الأنصار ـ ببغضهم علیّاً»(6) ؛ (ما جماعت انصار، منافقین را با دشمنى على مى شناختیم).
ابوسعید خدرى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «لایبغض علیّاً إلاّ منافق أو فاسق أو صاحب دنیا»(7)؛ (على را به جز منافق یا فاسق یا دنیاطلب دشمن ندارد).(8)
پی نوشت:
(1). مناقب خوارزمى، ص 323، ح 330.
(2). تاریخ دمشق، ج 42، ص 288، ح 888.
(3). صحیح مسلم، ج 1، ص 120، ح 131، کتاب الایمان؛ سنن ترمذى، ج 5، ص 601، ح 3736؛ مسند احمد، ج1، ص 135، ح 643؛ سنن ابن ماجه، ج 1، ص 42، ح 114.
(4). سنن ترمذى، ج 5، ص 549، ح 3717؛ المصنّف، ابن ابى شیبة، ج 12، ص 77، ح 12163.
(5). الریاض النضرة، ج 3، ص 167؛ کنز العمال، ج 13، ص 106، ح 36346.
(6). سنن ترمذى، ج 5، ص 593، ح 3717.
(7). تاریخ دمشق، ج 42، ص 285، ح 8817.
(8). گردآوری از کتاب:سلفی گری و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ پنجم، ص 149.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
دشمنان علی،خصوصیات دشمنان علی،دشمنان امیرالمومنین،خصوصیات دشمنان امیرالمومنین،دشمنان امیرالمومنین علی،خصوصیات دشمنان امیرالمومنین علی،دشمن علی،دشمنان حضرت علی،دشمنان امام علی،دشمن امام علی،دشمنان امام علی در بیان پیامبر،دشمنان حضرت علی در بیان پیامبر،دشمنان امیرالمومنین(ع) در بیان پیامبر(ص)