ماجرای دعای امام کاظم(ع) برای یک شیر درنده

علی بن ابی حمزه بطائنی می گوید : روزی امام موسی بن جعفر الکاظم(ع) به قصد سرکشی از کشتزاری که در خارج شهر داشتند از مدینه بیرون رفتند و من به دنبال امام کاظم(ع) به راه افتادم ، امام کاظم(ع) بر قاطر و من بر الاغی سوار شده بودم ، ناگهان در بین راه به شیر درنده ای برخورد کردیم ، من از ترس خودم را به کناری کشیدم ، ولی امام کاظم(ع) بی مبالات جلو رفتند ، دیدم شیر برای امام کاظم(ع) فروتنی کرد و همهمه ای داشت . امام کاظم(ع) مثل کسی که به همهمه و صدای شیر گوش کند توقف کرد و شیر دست خود را بر سرین قاطر گذاشت ، من خیلی وحشت زده شده بودم ، پس از مدتی دیدم شیر به کناری رفت و امام کاظم(ع) رو به قبله کرد و به دعا پرداخت ، لب های مبارک خود را حرکت داد و کلماتی گفت که من نفهمیدم ، آنگاه امام کاظم(ع) با دست به شیر اشاره فرمود که برو ، شیر همهمه ای کرد که صدای آن را شنیدم و امام کاظم(ع) آمین گفت . شیر از راهی که آمده بود برگشت تا از چشمان ما ناپدید گردید ، و امام کاظم(ع) به راه خود ادامه داد و من به دنبال آن حضرت به راه افتادم ، مقداری که از آن محل دور شدیم خود را به امام کاظم(ع) رساندم و عرض کردم : فدایت شوم ، قصه این شیر چه بود؟ به خدا قسم خیلی بر شما ترسیدم و از رفتار او با شما بسیار تعجب کردم . امام کاظم(ع) فرمودند : او نزد من آمد و از سختی زایمان ماده شیرش شکایت کرد و از من درخواست کرد تا دعا کنم خدا مشکل او را آسان کند ، من هم برایش دعا کردم و به او گفتم آنچه به دنیا می آورد نَر خواهد بود ، و او آنگاه دعا کرد که خداوند تو را حفظ کند و هیچ درنده ای را بر تو و ذریّه و شیعیانت هرگز مسلط نکند و من به دعای او آمین گفتم .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام موسی بن جعفر الکاظم(ع) - صفحه 587)