اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
ممنوعیت نام گذاری به نام (علی) ، توسط معاویه
به امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) خبر دادند خداوند به عبدالله ابن عباس پسری داده، حضرت برای تبریک نزد وى رفتند و فرمودند: نامش را چه گذاشته اى؟ ابن عبّاس گفت: روا نیست كه من، پیش از شما، او را نام گذارى كنم. امام نوزاد را على و كنیه اش را ابو الحسن قرار دادند. هنگامى كه معاویه به قدرت رسید، به ابن عبّاس گفت: حقّ گذاشتن نام و كنیه على را بر فرزندانتان ندارید. من این فرزندت را ابو محمّد كنیه دادم.
مبرّد در الکامل ـ به نقل از ابو العبّاس ـ آورده: درباره على بن ابى طالب ـ كه رحمت خدا بر او باد ـ روایت شده است كه وى در هنگام نماز ظهر، عبد الله بن عبّاس را ندید. به یاران خود فرمود: «چرا ابن عبّاس نیامده است؟».
گفتند: بچّه دار شده است.
هنگامى كه على(علیه السلام) نماز را خواند، فرمود: «نزد ابن عبّاس برویم».
آن گاه، نزد وى رفت و به وى تبریك گفت و فرمود: «خداوندِ بخشاینده را شكر مى گزارم. خداوند در آنچه به تو داده است، براى تو بركت قرار دهد. نامش را چه گذاشته اى؟».
ابن عبّاس گفت: آیا رواست كه من، قبل از تو، وى را نام گذارى كنم؟
ابن عبّاس، بچّه را خواست و نزد على(علیه السلام) آورد. على(علیه السلام) بچه را گرفت و كام وى را برداشت و برایش دعا كرد. سپس او را به ابن عبّاس برگرداند و فرمود: «آن را بگیر، اى پدر پادشاهان! او را على نامیدم و كنیه اش را ابو الحسن قرار دادم».
هنگامى كه معاویه به قدرت رسید، به ابن عبّاس گفت: حقّ گذاشتن نام و كنیه على را [بر فرزندانتان] ندارید. من این [فرزندت] را ابو محمّد كنیه دادم.
و عادت بر این جارى شد (1) [كه كسى به نام و كنیه على، نام گذارى نشود].
در لسان المیزان آمده: على بن جهم بن بدر بن محمّد بن مسعود بن اسد بن ادینه ساجى [شاعر روزگار متوكّل]، مشهور به دشمنى با على و اهل بیت(علیهم السلام) بود و آنان را بسیار تحقیر مى كرد.
گفته اند: وى پدرش را به خاطر آن كه او را على نامیده بود، لعن مى كرد.(2).(3)
پی نوشت:
(1). در حلیة الأولیاء،(ج3، ص207)، از جعفر بن سلیمان، نقل است كه گفت: على بن عبد الله بن عبّاس، كُنیه «ابو الحسن» داشت. وقتى پیش خلیفه عبد الملك رفت، عبد الملك به وى گفت: نام و كنیه ات را عوض كن؛ چون من تاب نام و كنیه ات را ندارم. على گفت: نامم را نه، ولى كنیه ام را مى توانى ابو محمّد صدا كنى، و كنیه اش را تغییر داد.
(2). لسان المیزان، ج 4، ص 210، الرقم 558.
(3). گرد آوری از: دانش نامه امیرالمؤمنین، محمّد محمّدی ری شهری، سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، قم، 1386هـ ش، چاپ اوّل، ، ج12، ص 483.دانش نامه امیرالمؤمنین(ع)، ج 12، ص 483.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
به امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) خبر دادند خداوند به عبدالله ابن عباس پسری داده، حضرت برای تبریک نزد وى رفتند و فرمودند: نامش را چه گذاشته اى؟ ابن عبّاس گفت: روا نیست كه من، پیش از شما، او را نام گذارى كنم. امام نوزاد را على و كنیه اش را ابو الحسن قرار دادند. هنگامى كه معاویه به قدرت رسید، به ابن عبّاس گفت: حقّ گذاشتن نام و كنیه على را بر فرزندانتان ندارید. من این فرزندت را ابو محمّد كنیه دادم.
مبرّد در الکامل ـ به نقل از ابو العبّاس ـ آورده: درباره على بن ابى طالب ـ كه رحمت خدا بر او باد ـ روایت شده است كه وى در هنگام نماز ظهر، عبد الله بن عبّاس را ندید. به یاران خود فرمود: «چرا ابن عبّاس نیامده است؟».
گفتند: بچّه دار شده است.
هنگامى كه على(علیه السلام) نماز را خواند، فرمود: «نزد ابن عبّاس برویم».
آن گاه، نزد وى رفت و به وى تبریك گفت و فرمود: «خداوندِ بخشاینده را شكر مى گزارم. خداوند در آنچه به تو داده است، براى تو بركت قرار دهد. نامش را چه گذاشته اى؟».
ابن عبّاس گفت: آیا رواست كه من، قبل از تو، وى را نام گذارى كنم؟
ابن عبّاس، بچّه را خواست و نزد على(علیه السلام) آورد. على(علیه السلام) بچه را گرفت و كام وى را برداشت و برایش دعا كرد. سپس او را به ابن عبّاس برگرداند و فرمود: «آن را بگیر، اى پدر پادشاهان! او را على نامیدم و كنیه اش را ابو الحسن قرار دادم».
هنگامى كه معاویه به قدرت رسید، به ابن عبّاس گفت: حقّ گذاشتن نام و كنیه على را [بر فرزندانتان] ندارید. من این [فرزندت] را ابو محمّد كنیه دادم.
و عادت بر این جارى شد (1) [كه كسى به نام و كنیه على، نام گذارى نشود].
در لسان المیزان آمده: على بن جهم بن بدر بن محمّد بن مسعود بن اسد بن ادینه ساجى [شاعر روزگار متوكّل]، مشهور به دشمنى با على و اهل بیت(علیهم السلام) بود و آنان را بسیار تحقیر مى كرد.
گفته اند: وى پدرش را به خاطر آن كه او را على نامیده بود، لعن مى كرد.(2).(3)
پی نوشت:
(1). در حلیة الأولیاء،(ج3، ص207)، از جعفر بن سلیمان، نقل است كه گفت: على بن عبد الله بن عبّاس، كُنیه «ابو الحسن» داشت. وقتى پیش خلیفه عبد الملك رفت، عبد الملك به وى گفت: نام و كنیه ات را عوض كن؛ چون من تاب نام و كنیه ات را ندارم. على گفت: نامم را نه، ولى كنیه ام را مى توانى ابو محمّد صدا كنى، و كنیه اش را تغییر داد.
(2). لسان المیزان، ج 4، ص 210، الرقم 558.
(3). گرد آوری از: دانش نامه امیرالمؤمنین، محمّد محمّدی ری شهری، سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، قم، 1386هـ ش، چاپ اوّل، ، ج12، ص 483.دانش نامه امیرالمؤمنین(ع)، ج 12، ص 483.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
علی،نام علی،جنگ علی و معاویه،نامگذاری،نام گذاری،نامگذاری علی،نام گذاری علی،نامگذاری نام علی،نام گذاری نام علی،نامگذاری به نام علی،نام گذاری به نام علی،ممنوعیت نام علی،ممنوعیت نامگذاری علی،ممنوعیت نام گذاری علی،ممنوعیت نام گذاری نام علی،ممنوعیت نام گذاری به نام علی،ممنوعیت نام گذاری علی توسط معاویه،ممنوعیت نام گذاری نام علی توسط معاویه،ممنوعیت نام گذاری به نام علی توسط معاویه