اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
منظور از تباکی در عزاداری چیست؟
(تباکى) به معناى آن است که انسان به خود حالت گریه بگیرد؛ چرا که گاه ممکن است برخى از علاقمندان به سبب پاره اى از شرایط، اشک از چشمانشان جارى نشود، ولى این نباید سبب عدم شرکت در محافل و مجالس حسینى گردد، زیرا در این صورت مى توان با «تباکى» و حالت غم و اندوه و گریه به خود گرفتن، به خیل عزاداران پیوست و از پاداش معنوى آن نیز برخوردار شد. در این کار نیز نشانه ظلم ستیزى و مبارزه با ظالمان است؛ چرا که هدف امام حسین(علیه السلام) چیزى جز این نبود.
در روایتى در ارتباط با گریه بر مظلومیت اهل بیت(علیهم السلام) مى خوانیم:
«... مَنْ بَکى وَ أَبْکى واحِدَاً فَلَهُ الْجَنَّةُ، وَ مَنْ تَباکى فَلَهُ الْجَنَّةُ»؛ (هر کس بگرید و (حتّى) یک تن را بگریاند، پاداشش بهشت است و هر کس حالت اندوه و گریه به خود بگیرد پاداش او بهشت است).(1)، (2)
پی نوشت:
(1). بحارالانوار، ج 44، ص 288.
(2). گرد آوري از کتاب: «عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها»، سعید داودی و مهدی رستم نژاد، (زیر نظر آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى)، انتشارات امام على بن ابى طالب(عليه السلام)، قم، 1388 ه. ش، ص 81.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
تباکی،تباکی کردن،تباکی در عزاداری،تباکی کردن در عزاداری،منظور از تباکی،منظور از تباکی چیست؟،منظور از تباکی در عزاداری،منظور از تباکی در عزاداری چیست؟،تباکی در عزاداری چگونه است؟،تباکی در عزاداری امام حسین،تباکی کردن در عزاداری امام حسین،روش تباکی در عزاداری،پاداش تباکی در عزاداری،اجر تباکی در عزاداری