نشان دادن معجزات پی در پی توسط امام محمد باقر(ع)

جابر از امام محمد باقر(ع) درباره این فرمایش پروردگار : (وَکَذلکَ نُری إبْراهیمَ مَلَکُوتَ السمواتِ وَالأرْض وَلِیَکُونَ مِنَ المُوقِنین )(سوره أنعام ، آیه 75) (ما باطن آسمان ها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم تا اینکه از اهل یقین باشد) ، سوال کرد . امام محمد باقر(ع) دستش را بالا برد و فرمودند : سرت را بلند کن و نگاهی به بالا بینداز . جابر گوید : سر خود را بلند کردم ، دیدم سقف جدا جدا و پراکنده گشته است ، به شکافی از آن پیوسته نگریستم تا اینکه نوری را دیدم که چشمم از دیدن آن سرگردان شد . امام محمد باقر(ع) فرمودند : ابراهیم(ع) این گونه ملکوت آسمان ها و زمین را دید ، اکنون به زمین نگاه کن و سپس سرت را بلند کن . چون سرم را بلند کردم دیدم سقف به حال اول برگشت . سپس امام محمد باقر(ع) دست مرا گرفت و از خانه خارج شد و لباسی به من پوشانید و فرمودند : چشمان خود را ببند . پس از مدتی فرمودند : تو الآن در ظلمات و آن تاریکی هائی هستی که ذوالقرنین دید . چشمان خود را باز کردم هیچ چیزی را ندیدم ، سپس چند گام برداشت و فرمودند : اکنون کنار آن چشمه آب حیات هستی که خضر(ع) از آن نوشید ، سپس از این عالم خارج شدیم و از پنچ عالم گذشتیم ، آنگاه فرمودند : این ملکوت زمین است ، بعد از آن فرمودند : چشمان خود را ببند و دستم را گرفت ، ناگهان دیدم در همان خانه ای هستیم که قبلاً آنجا بودیم و آن لباسی را که بر من پوشانیده بود بیرون آورد . عرض کردم : فدای شما گردم چند ساعت از روز گذشته است ؟ فرمودند : سه ساعت .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام محمد بن علی الباقر(ع) - صفحه 521)