ثواب یک نفس از نفس های امیرالمومنین علی(ع) در لیله المبیت

امام حسن عسکری(ع) فرمودند که رسول الله(ص) فرمودند : معاشر عباد اللَّه علیکم بخدمه من أکرمه اللَّه بالإرتضاء، وحباه بالإصطفاء، وجعله أفضل أهل الارض والسماء بعد محمّد سیّد الأنبیاء علی بن ابی طالب(ع)، وبموالاه أولیائه ومعاداه أعدائه . ای بندگان خدا ، بر شما باد به خدمت کردن به کسی که خدا او را اکرام کرد و گرامی داشت ، به اینکه او را پسندید و از میان خلق خود برگزید و به او رتبه اصطفاء عطا کرد ، و او را بهترین اهل آسمان ها و زمین بعد از محمد(ص) که سرور انبیاء است قرار داد ، و بر شما باد به دوستی کردن با دوستان آن حضرت (علی بن ابی طالب(ع)) و دشمنی کردن با دشمنان او . و حضرت کلام خود را ادامه داد تا اینکه فرمودند : فردای قیامت یکی از شیعیان علی(ع) را می آورند در حالیکه خداوند در کفه گناهان او گناهانی بزرگتر و سنگین تر از کوههای استوار و دریاهای مواج قرار داده است ، مردمی که آن را نظاره می کنند می گویند: این بنده خدا هلاک شد و شکی ندارند که از نابودشدگان است و در عذاب الهی برای همیشه باید گرفتار باشد . آنگاه از پیشگاه پروردگار ندائی رسد: ای بنده خطاکار ، اینها گناهانی است که تو را به هلاکت افکنده است ، آیا در مقابل آن حسنات و خوبی هائی داری که تو را به آنها پاداش دهم و به رحمت خود وارد بهشت کنم؟ آن بنده خدا با سرافکندگی گوید: خدایا نمی دانم . دوباره منادی پروردگار گوید: خداوند تبارک و تعالی می فرماید : در این صحنه پهناور قیامت فریاد بزن و بگو : من فلانی پسر فلانی و اهل فلان شهر هستم ، اسیر گناهان خود که مانند کوه ها و دریاها سنگین است شده ام و کارهای خوبی درمقابل آنها ندارم ، کدام یک از شما در میان این محشر هستید که من به او احسانی یا بخششی کرده باشم ، به پاداش آن اکنون به فریاد من برسد ، زیرا الآن وقت احتیاج من به آن است . آن بنده خدا هم طبق فرمان الهی چنین فریادی در آنجا بزند ، اول کسی که در میان اهل محشر به او جواب دهد امیرالمومنین علی بن ابی طالب(ع) است ، که می فرماید: لبّیک لبّیک أیّها الممتحن فی محبّتی ، المظلوم بعداوتی . لبیّک لبیّک ، ای کسی که در محبّت و دوستی من امتحان شدی و به خاطر دشمنی با دشمنان من مورد ظلم و ستم دشمنانم واقع شدی . سپس امیرالمومنین علی(ع) با عدّه زیادی به فریاد او می رسند گرچه عدّه آنها از طلبکاران او کمتر است . آنگاه آن گروهی که همراه امیرالمومنین علی(ع) آمده اند به آن حضرت می گویند: ما برادران ایمانی این شخص هستیم ، او به ما نیکی می کرد و ما را اکرام واحترام می نمود و در معاشرت و برخوردهایش با ما با همه احسان و بخششی که داشت تواضع می کرد ، ما از همه طاعت ها وثواب های خود گذشتیم و آنها را به او بخشیدیم . امیرالمومنین علی(ع) گوید: پس شما خودتان چگونه و به چه عملی وارد بهشت می شوید؟ آنها عرض می کنند: ما به رحمت بی نهایت الهی که هر کس شما را دوست داشته باشد شامل حال او می گردد . مرتبه دیگر از ناحیه پروردگار ندائی رسد که ای برادر رسول خدا(ص) ، اینها برادران مؤمن او بودند و به او چنین بخششی کردند تو چه احسانی به او می کنی؟ من که بین او و گناهانش حاکم هستم گناهان او را که بین من و او بوده به خاطر دوستی اش با تو بخشیدم ، اما گناهانی که بین او و بندگانم صورت گرفته و ستمی که به آنها کرده و بدهکاریش به آنها باید بررسی شود و محاکمه گردد و تا از آنها خلاص نشود نجات پیدا نمی کند . امیرالمومنین علی(ع) گوید: خداوندا ، آنچه مرا دستور دهی انجام خواهم داد . خداوند تبارک و تعالی می فرماید: برای آنها که طرف دعوا هستند و با او نزاع دارند ضمانت کن که ستمی که به آنها شده جبران کنی . امیرالمومنین علی(ع) نیز چنین کند و به آنها بفرماید آنچه از ثواب و پاداش در مقابل ستمی که به شما شده از من بخواهید عطا کنم . آنها می گویند: یا أخا رسول اللَّه صلی الله علیه وآله وسلم تجعل لنا بإزاء ظلاماتنا قبله ثواب نفس من أنفاسک لیله بیتوتتک علی فراش محمد(ص) . ای برادر رسول خدا(ص) ، فقط ثواب یک نفس کشیدن تو را در آن شبی که در جایگاه رسول الله(ص) خوابیدی تا جان او را حفظ کنی از تو درخواست می کنیم . امیرالمومنین علی(ع) آن را می پذیرد و ثواب یک نفس کشیدن خود را در آن شب به آنها می بخشد . آن گاه خداوند تبارک و تعالی به آنها می فرماید : اکنون ای بندگان من ، نگاه کنید به آن مقاماتی که نائل شدید از ناحیه علی(ع) در مقابل آن ستمی که به شما شده بود ، و قصرهای بهشتی را به ایشان نشان دهد ، و چون آن ها مراتب و منازل خود را که نه چشمی آنها را دیده و نه گوشی اوصافش را شنیده و نه به قلب بشری خطور کرده ببینند ، عرض کنند: خداوندا ، آیا از بهشت تو چیزی باقی مانده است؟ و بعد از این بخششی که به ما کردی و قصرها و جایگاههائی که در اختیار ما قراردادی بقیه بندگان مؤمن و انبیاء و صدّیقین و شهداء و صلحاء کجا وارد می شوند؟ و آنها خیال می کنند که بهشت به طور کامل در تصرف آنها درآمده است . سپس ندائی از ناحیه پروردگار به گوش آنها رسد که ای بندگان من ، آنچه مشاهده کردید ثواب یک نفَس از نفَسهای علی(ع) است که شما از او درخواست کردید و او به شما بخشید ، اکنون به برکت آن وارد بهشت شوید و آنها را در تصرف خود درآورید ، آنگاه در آنجا می بینند مقداری که خداوند به ممالک امیرالمومنین علی(ع) افزوده و آن چندین برابر آن است که امیرالمومنین علی(ع) از طرف آن به طلبکاران او بخشیده است و اندازه اش را جز خداوند کسی نمی داند . سپس رسول الله(ص) فرمودند : أ ذلکَ خَیْرٌ نُزُلاً أمْ شَجَرَهُ الزقُّوم (سوره صافات ، آیه62)، آیا این مقام عالی بهتر است یا شجره زقوم که برای مخالفین برادر و جانشینم علی بن ابی طالب(ع) آماده شده است .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد1 - بخش امام امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) - صفحه 310)