شفاعت دیگران ، توسط زائر امام حسین(ع)

1) امام صادق(ع) فرمودند : زائر امام حسين(ع) در روز قيامت صد نفر كه همگى اهل دوزخ بوده و در دنيا از مسرفين بودند را شفاعت می كند.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه 549)

..............

2) امام صادق(ع) فرمودند : خداوند تبارك و تعالى براى زوّار قبر امام حسين(ع) قبل از اهل عرفات تجلّى كرده و حوائج آنها را برآورده و گناهانشان را آمرزيده و در مسائل و خواسته هايشان شفاعتشان را كرده و سپس توجّه به اهل عرفات نموده و آنچه در حق زوّار امام حسين(ع) منظور نمود براى ايشان نيز ملحوظ می دارد.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه 548)

..............

3) سليمان بن خالد می گوید که : امام صادق(ع) فرمودند : خداوند عزّ و جلّ در هر روز و هر شب صد هزار بار نظر به ساکنین زمين می فرمايد و در هر نظر هر كس را كه بخواهد آمرزيده و هر كس را كه بخواهد عذاب نموده و زائرين قبر امام حسين(ع) را بالخصوص و نيز اهل خانه ايشان و كسانى را كه زائرين در روز قيامت شفاعت آنها را میكنند خواهد آمرزيد. ناگفته نماند اشخاص شفاعت شده هر كس و هر شخصى كه باشد مشمول آمرزش حق تعالى قرار خواهد گرفت اگر چه كسى بوده كه مستوجب آتش دوزخ باشد. سليمان بن خالد میگويدکه عرض كردم : حتی اگر مستحق آتش دوزخ باشد؟ امام صادق(ع) فرمودند: اگر چه اين طور باشد ، مشروط به اينكه ناصبى محسوب نگردد .

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه 551)

..............

4) امام صادق(ع) فرمودند : روز قيامت منادى ندا میكند: شيعيان آل محمّد در كجا هستند؟ پس از ميان مردم گردن هایى كشيده شده و افرادى بپا می خيزند كه عدد آنها را غير از حقتعالى كس ديگر نمی داند ، ايشان در قسمتى از مردم بپا خاسته اند، سپس منادى ندا میكند : زوّار قبر امام حسين(ع) در كجا هستند؟ خلق بسيارى به پا میخيزند ، پس به ايشان گفته میشود: دست هر كسى را كه دوست داريد بگيريد و آنها را به بهشت ببريد ، پس شخصى كه جزء زائرين است هر كسى را كه بخواهد گرفته و به بهشت میبرد حتى بعضى از مردم به برخى ديگر میگويند: اى فلانى من را میشناسى؟ من كسى هستم كه در فلان روز در فلان مجلس براى تو ايستاده و احترام از تو نمودم پس من را نيز درياب ، زائر او را نيز گرفته و به بهشت داخل نموده بدون اينكه دافع و مانعى در بين باشد.

(کامل الزیارات ، ابن قولویه ، صفحه 552)