صحبت کردن امام کاظم(ع) به زبان حبشی

ابن ابی حمزه می گوید: من در خدمت مولایم امام کاظم(ع) بودم ، ناگاه سی نفر غلام حبشی وارد شدند ، یکی از غلامان که زیبا بود با زبان مادری خود سخن گفت ، امام کاظم(ع) نیز با همان لهجه پاسخ او را داد . غلام از این امر در شگفت شد و دیگران نیز در شگفت شدند ، چرا که خیال می کردند که امام کاظم(ع) زبان آنها را نمی فهمد . امام کاظم(ع) به او فرمود: من مقداری پول در اختیار تو می گذارم و تو به هر کدام 30 درهم بده . آنها از خدمت حضرتش بیرون آمدند ، و به یکدیگر می گفتند: این آقا به لهجه ما ، بهتر از خودمان صحبت می نماید ، و این نعمتی است که خداوند به ما ارزانی داشته است . علی بن ابو حمزه گوید: وقتی آنها بیرون رفتند ، عرض کردم: ای فرزند رسول خدا(ص) ، دیدم که با این حبشیان به زبان خودشان حرف می زدی؟ امام کاظم(ع) فرمودند : آری . عرض کردم: به یکی از غلامان امتیازی قایل شدی؟ امام کاظم(ع) فرمودند : آری ، به او گفتم که به یارانش نصیحتی کند ، و هر ماه به هر کدام از آنها 30 درهم بدهد ، زیرا وقتی او زبان به سخن گشود از آنها داناتر بود ، چرا که او از فرزندان پادشاه آنهاست ، او را رئیس آنها قرار داده و سفارش کردم هر چه نیاز دارند از او بگیرند . با همه اینها ، او غلام درستی است . آنگاه امام کاظم(ع) فرمودند : شاید تو از این که با زبان حبشی با آنان صحبت کردم در شگفت شدی ؟ عرض کردم: آری ، به خدا سوگند ، امام کاظم(ع) فرمودند : در شگفت مباش که آنچه از امر من بر تو پنهان شده از این خیلی شگفت انگیزتر و شگفت انگیزتر است . آنچه از من شنیدی همانند این است که پرنده ای با منقارش قطره ای از دریایی بردارد ، آیا آن یک قطره ای که پرنده با منقارش برداشته از دریا می کاهد ؟ والإمام بمنزله البحر لاینفد ما عنده وعجائبه أکثر من عجائب البحر . و امام(ع) نیز به منزله دریا است ، آنچه در نزد اوست پایان پذیر نیست و کارهای شگفت انگیز او ، از شگفتی های دریا بیشتر است .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد2 - بخش امام موسی بن جعفر الکاظم(ع) - صفحه 644)