اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
(یزید بن ثبیط) چگونه به امام حسین(ع) پیوست؟
(یزید بن ثبیط) از شيعيان شريف بصره و مورد احترام آنان بود. هنگامى كه هنوز ابن زياد در بصره بود و همه راهها را كنترل مى كرد، يزيد بن ثبيط تصميم گرفت تا به سوى امام حسين(عليه السلام) كه در مكه حضور داشت رهسپار شود.
او صاحب ده پسر بود. تصميمش را با آنان در ميان نهاد و گفت: كدامتان حاضريد با من به مكه بياييد و جانتان را در راه امام حسین(عليه السلام) نثار كنيد؟ دو تن از فرزندانش عبدالله و عبيدالله اعلام آمادگى كردند.
آنگاه ابن ثبيط به خانه «ماريه» دختر «مُنقذِ عبدى» يكى از شيعيان با كمال بصره رفت. آنجا محل اجتماع و انس شيعيان بود، او در جمع شيعيان تصميمش را اعلان نمود و از همه دعوت كرد تا به همراه او عازم مكه شوند. از آن جمع «عامر» و غلامش، «سيف بن مالك» و «ادهم بن اميه» با او همراه شدند و جمعاً هفت نفر راهى مكه شدند.(1)
ابن ثُبيط زمانى به مكه رسيد كه امام حسین(عليه السلام) در اَبطح ـ يكى از محلات مكه ـ منزل داشت. او پس از مختصرى استراحت، به منزل امام حسین(عليه السلام) رفت. از آن طرف چون امام حسین(عليه السلام) خبر ورود ابن ثُبيط را شنيد خود، به سوى خيمه گاه ابن ثبُيط راه افتاد. چون به خيمه اش رسيد عرض كردند: ابن ثُبيط به قصد شما بيرون رفت.
امام حسین(عليه السلام) به انتظار ابن ثبيط همانجا ماند، ابن ثبيط وقتى كه فهميد امام حسین(علیه السلام) به خيمه گاه او رفت شتابان خود را رساند و چون امام حسین(عليه السلام) را ديد با صداى بلند اين آيه را خواند: «قُلْ بِفَضْلِ اللهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»؛ (بگو به فضل خدا و رحمتش، پس به آن خوشحال باشيد).(2)
سپس عرض كرد: «ألسّلام عليك يابن رسول الله». امام حسین(عليه السلام) جوابش را داد و او نزد امام حسین(عليه السلام) نشست و هدفش را از آمدن به حضور امام حسین(عليه السلام) بيان داشت. امام حسین(علیه السلام) در حقش دعا كرد و وى را به خيام خويش ملحق نمود. او از آنجا تا كربلا در محضر امام حسین(عليه السلام) بود. در روز عاشورا عبدالله و عبيدالله فرزندانش در حمله اول به شهادت رسيدند و خودش در حملات بعدى در حال مبارزه به شهادت رسيد.(3)، (4)
پی نوشت:
(1). ابصار العين، ص 110 و اعيان الشيعة، ج 10، ص 305 .
(2). سوره يونس، آيه 57 .
(3). ابصارالعين، ص 111 و تاريخ طبرى، ج 4، ص 263 .
(4). گردآوري از کتاب: «عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها»، سعید داودی و مهدی رستم نژاد، (زیر نظر آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى)، امام على بن ابى طالب(عليه السلام)، قم، 1388 هـ.ش، ص 461.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
(یزید بن ثبیط) از شيعيان شريف بصره و مورد احترام آنان بود. هنگامى كه هنوز ابن زياد در بصره بود و همه راهها را كنترل مى كرد، يزيد بن ثبيط تصميم گرفت تا به سوى امام حسين(عليه السلام) كه در مكه حضور داشت رهسپار شود.
او صاحب ده پسر بود. تصميمش را با آنان در ميان نهاد و گفت: كدامتان حاضريد با من به مكه بياييد و جانتان را در راه امام حسین(عليه السلام) نثار كنيد؟ دو تن از فرزندانش عبدالله و عبيدالله اعلام آمادگى كردند.
آنگاه ابن ثبيط به خانه «ماريه» دختر «مُنقذِ عبدى» يكى از شيعيان با كمال بصره رفت. آنجا محل اجتماع و انس شيعيان بود، او در جمع شيعيان تصميمش را اعلان نمود و از همه دعوت كرد تا به همراه او عازم مكه شوند. از آن جمع «عامر» و غلامش، «سيف بن مالك» و «ادهم بن اميه» با او همراه شدند و جمعاً هفت نفر راهى مكه شدند.(1)
ابن ثُبيط زمانى به مكه رسيد كه امام حسین(عليه السلام) در اَبطح ـ يكى از محلات مكه ـ منزل داشت. او پس از مختصرى استراحت، به منزل امام حسین(عليه السلام) رفت. از آن طرف چون امام حسین(عليه السلام) خبر ورود ابن ثُبيط را شنيد خود، به سوى خيمه گاه ابن ثبُيط راه افتاد. چون به خيمه اش رسيد عرض كردند: ابن ثُبيط به قصد شما بيرون رفت.
امام حسین(عليه السلام) به انتظار ابن ثبيط همانجا ماند، ابن ثبيط وقتى كه فهميد امام حسین(علیه السلام) به خيمه گاه او رفت شتابان خود را رساند و چون امام حسین(عليه السلام) را ديد با صداى بلند اين آيه را خواند: «قُلْ بِفَضْلِ اللهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»؛ (بگو به فضل خدا و رحمتش، پس به آن خوشحال باشيد).(2)
سپس عرض كرد: «ألسّلام عليك يابن رسول الله». امام حسین(عليه السلام) جوابش را داد و او نزد امام حسین(عليه السلام) نشست و هدفش را از آمدن به حضور امام حسین(عليه السلام) بيان داشت. امام حسین(علیه السلام) در حقش دعا كرد و وى را به خيام خويش ملحق نمود. او از آنجا تا كربلا در محضر امام حسین(عليه السلام) بود. در روز عاشورا عبدالله و عبيدالله فرزندانش در حمله اول به شهادت رسيدند و خودش در حملات بعدى در حال مبارزه به شهادت رسيد.(3)، (4)
پی نوشت:
(1). ابصار العين، ص 110 و اعيان الشيعة، ج 10، ص 305 .
(2). سوره يونس، آيه 57 .
(3). ابصارالعين، ص 111 و تاريخ طبرى، ج 4، ص 263 .
(4). گردآوري از کتاب: «عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها»، سعید داودی و مهدی رستم نژاد، (زیر نظر آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى)، امام على بن ابى طالب(عليه السلام)، قم، 1388 هـ.ش، ص 461.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی
یزید بن ثبیط،یزید بن ثبیط در کربلا،یزید بن ثبیط در عاشورا،شهادت یزید بن ثبیط،شهید یزید بن ثبیط،ماجرای یزید بن ثبیط،معرفی یزید بن ثبیط،در مورد یزید بن ثبیط،یزید بن ثبیط چگونه به امام حسین پیوست؟،یزید بن ثبیط و امام حسین،امام حسین و یزید بن ثبیط،نحوه شهادت یزید بن ثبیط،یزید بن ثبیط از اصحاب امام حسین،یزید بن ثبیط که بود؟