سخن ائمه(ع) در خواب ، مانند سخن در بیداری است

فضل بن حارث می گوید : من در سامرا بودم ، هنگامی که جنازه امام هادی(ع) را برای تشییع بیرون آوردند ، امام حسن عسکری(ع) را دیدیم که در سوگ پدر بزرگوارش گریبان چاک کرده و در حرکت بودند . من از جلالت و بزرگی او ( که سزاوار چنین بزرگی بود) در شگفت بودم ، و نیز از چهره زیبا و گندمگونی که رنگ باخته بود در تعجّب بودم ، و از رنج ناراحتی که داشت دلم برای حضرتش می سوخت . همان شب به خواب رفتم و امام حسن عسکری(ع) را در خواب دیدم ، حضرت فرمودند : اللون الّذی تعجّبت منه إختیار من اللَّه لخلقه یختبر به کیف یشاء ، وأنّها هی لعبره لاُولی الأبصار ، لایقع فیه علی المختبر ذمّ ، ولسنا کالناس فنتعب ممّا یتعبون ، نسأل اللَّه الثبات ونتفکّر فی خلق اللَّه ، فإن فیه متّسعاً ، واعلم إنّ کلامنا فی النوم مثل کلامنا فی الیقظه . از رنگ چهره ام که در شگفت شدی ، آن امتحانی است از خداوند نسبت به بندگان خویش ، که آن گونه که می خواهد می آزماید . و آن عبرتی است برای صاحبان بینش و بصیرت و برای آزمایش شونده مذمّتی نیست ، ما همانند مردم نیستیم که چون آنان دچار رنج شویم ، از خداوند متعال ثبات قدم و تفکّر در آفریده های او را خواستاریم ، چرا که در آن وسعتی است ، و بدان که سخن ما در خواب مانند سخن ما در بیداری است .

(القطره - سید احمد مستنبط(ره) - جلد2 - بخش امام حسن عسکری(ع) - صفحه 762)

ائمه،سخن ائمه،سخنان ائمه،سخن ائمه در خواب،سخن امام در خواب،سخن امامان در خواب،سخن گفتن در خواب،حرف زدن در خواب،حرف زدن ائمه در خواب،سخن در خواب و بیداری،سخن ائمه در خواب مانند سخن در بیداری است،خواب ائمه،خواب و بیداری،خواب و بیداری ائمه،خواب و بیداری امام،خواب و بیداری امامان(ع)